دنیای لوله های پلیمری در یک نگاه

پلیمرها مواد دستساز انسان هستند که زیربنای اصلی آنها پلیمرهای آلی می باشد. این پلیمرهای آلی تنوع فراوانی دارند و دست بشر را برای ساخت مواد گوناگون باز گذاشته است. پلیمرها که درواقع مبنای ساخت پلاستیک های هستند بر پایه رفتاری که در برابر حرارت از خود نشان می دهند به دو دسته کلی تقسیم می شوند:

الف : ترموپلاستیک ها

ب: ترموستها

به طور کلی ترموپلاستیکها در دمای محیط حالت جامد داشته و با افزایش دما نرم شده و شکل می پذیرند. این مواد را می توان با دادن حرارت تغییر شکل داد و مجددا به شکل اولیه خود بازگشت داد. اکثر لوله های پلیمری از مواد ترموپلاستیکها ساخته می شوند . از این میان می توان به موارد زیر  اشاره کرد:

پلی پروپیلن(P.P)، پی وی سی (PVC) و پلی اتیلن (PE) .

پلی پروپیلن :

پلی پروپیلن یکی از پرمصرف‌ترین و اساسی‌ترین پلیمرهای مورد استفاده در دنیا و پرحجمترین مصرف‌کننده پروپیلن می‌باشد. این ماده دارای انواع متنوعی است. از بین انوع پلی پروپلن، کوپلی پروپلن راندوم نوع ۳  با نام اختصاری P.P.R.C type3   بر اساس استاندارد DIN آلمان و استاندارد جهانی ISO مناسب ترین ماده جهت ساخت لوله های انتقال آب آشامیدنی می باشد. این ماده دارای خصوصیات برجسته ای همچون استقامت در مقابل ضربه و تحمل تنشهای حرارتی و انعطاف پذیری می باشد که سبب شده جایگاه بهتری نسبت به سایر انواع پلی پروپیلن در ساخت لوله های آب آشامیدنی پیدا کند.

پی وی س(Pvc) :

پی وی سی (pvc) پلاستیک سختی است که با استفاد ه از روان کننده ها نرم و دارای انعطاف می شود . این ماده در بحث لوله و انتقال آب بیشتر در لوله کشی و انتقال آب فاضلاب به کار می رود. ارزان بودن طبیعی و انعطاف پذیر بودن آن یکی از دلایل اصلی استفاده آن در این حوزه می باشد.

پلی اتیلن:

پلی اتیلن که آنرا پلی اتن نیز می خوانند از لحاض ساختار شیمیایی یکی از ساده ترین پلیمرها است به همین خاطر قیمت آن از سایر مواد مشابه ارزان تر است. این ماده یک ماده جامد مومی شکل و غیر فعال است. پلی اتیلن از فرایند پلیمریزاسیون اتیلن به دست می آید و به طور مختصر با Pe نشان داده می شود. این ماده انواع متفاوتی دارد اما نوعی خاصی از آن برای ساخت لوله های انشعاب اصلی یا جریان انتقال آب با قطر بالا استفاده می شود.

در مقابل ترموپلاستیک ها، ترموست ها مواد نسبتا تردی هستند تا حدی که نمی توان آنها را با دادن حرارت تغییر شکل داده و شکل دلخواه را در آنها ایجاد کرد. آنها به صورت یکدفعه برای همیشه شکل داده شده و شکلی را که به خود گرفته اند را برای همیشه حفظ می کنند.

ترموست که معادل آن در فارسی گرماسخت می باشد به پلیمری گفته می شود که در اثر دادن حرارت ، در آنها پیوندی عرضی با واکنش شیمیای بوجود می آید. این واکنش شیمیایی در نهایت در آن، به صورت یکپارچه صلب در می آید. به طور معمول این رزین ها پس از ترکیب با مواد خشک کن ، واکنش آنها شروع به واکنش غیر قابل برگشت کرده و سخت می شوند. از میان ترموستها می توان به پلی استر ، وینیل استر و اپوکسی و…. نام برد.