ما در این نوشتار به موضوع سمپاشی زمستانه در باغات پرداخته ایم. سمپاشی در زمستان می تواند برای محافظت از گیاهان در برابر آفات و بیماری ها در طول فصل زمستان (خواب) استفاده شود، اما مهم است که بدانیم چه زمانی و چه چیزی باید سمپاشی شود. سمپاشی زمستانه بهتر است زمانی انجام شود که گیاهان در خواب هستند، قبل از جوانه زدن، نوع گیاه و همچنین نوع آفت یا بیماری در انجام این کار مهم است. از روغن های باغبانی می توان برای کنترل آفات زمستان گذران مانند کنه ها و فلس ها، قارچ کش ها برای کنترل بیماری های قارچی مانند سفیدک پودری و حشره کش ها برای کنترل حشرات زمستان گذران مانند شته ها و کنه های عنکبوتی استفاده کرد.

پیاز گیاهی می باشد که چه به صورت بذر کاشته شود یا به صورت نشاء، کشت و پرورش آن راحت و ارزان می باشد. با ما همراه باشید تا شما را گام به گام با کشت این محصول آشنا نماییم. در ادامه شما با کشت پیاز از طریق کشت بذر آن آشنا می شوید.

ماش گیاه مناطق گرم و وجینی است، بنابراین برای کاشت آن در پاییز سال قبل یک شخم عمیق (۳۰-۲۵ سانتیمتر ) می زنند. تا بقایای گیاهان قبلی به زیر خاک رفته و خوب پوسیده شوند و ضمنا با این عمل آب نیز در زمین بیشتر ذخیره گردد چنانچه کود دامی به زمین افزود. در بهار سال بعد یک شخم متوسط (۱۰ تا ۲۰ سانتیمتر ) و با یک دیسک زده تا کلوخه ها خرد شده و علفهای هرز از بین بروند. و بعد، از دندانه زدن و جمع آوری علف های هرز می توان اقدام به کاشت نمود . موقع کاشت ماش بسته به آب و هوای نقاط مختلف تفاوت می کند . هنگامی که دمای محیط حداقل به ۸ درجه سانتیگراد و دمای خاک به حدود ۱۳ درجه سانتیگراد رسید می توان اقدام به کشت آن نمود

آبیاری گوجه فرنگی یکی از مهمترین فاکتورهایی است که هر پرورش دهنده گوجه چه در سطح خانگی و چه در سطح تجاری باید به آن اهمیت دهد. در این نوشتار سعی شده که انواع روش ها و نکات مهم آبیاری گوجه فرنگی بررسی و بحث شود. این نوشتار گزیده ای از کتاب گوجه فرنگی نوشته بهنامیان و همکاران است. پرورش گوجه فرنگی در فصل خشک یا در مناطقی با دوره های به نسبت درازمدت بدون بارندگی در فصل رشد ممکن است محدودیتی را برای رشد منظم گیاه و نمو میوه ایجاد نماید. بنابراین، استفاده از آبیاری تکمیلی برای دستیابی به بیشینه عملکرد ضروری است

برای حفظ رطوبت خاک و به طورکلی محافظت خاک از محیط اطراف از خاکپوش یا همان مالچ استفاده می شود. بنابراین برای اینکه بتوان گیاه گوجه فرنگی را به صورت کنترل شده تر و با کیفیت بهتری پرورش داد می توان از خاکپوش ها استفاده نمود. در این نوشتار این موضوع به صورت کامل بحث شده است.

هر گیاه برای رشد و میوه دهی نیازمند مواد معدنی مختلفی است. از جمله مواد معدنی مهم مورد نیاز گوجه فرنگی عانصری مانند نیتروژن، فسفر و پتاسیم است که در کودهای تجاری با نام NPK شهرت دارند. اما استفاده درست و به میزان از این کودها دارای اهمیت فراوانی است. در این نوشتار سعی شده که نسبتهای درست و تاثیرات این مواد بر روی گیاه گوجه فرنگی بررسی شود.

گوجه فرنگی گیاهی روز خنثی و محصول فصل گرم است که به ۱۲۰-۹۰ روز شرایط بدون یخبندان با میانگین دمای بالای ۱۶°C نیاز دارد. رشد رویشی این گیاه در دمای ۱۲°C محدود شده و تداوم دوره های دمایی سرد منجر به بروز آسیب سرمایی می شود. برای رشد رویشی، گلدهی و گسترش رنگ میوه، دماهای روزانه ۲۵- ۳۰°C و شبانه ۱۶ - ۲۰°C بهینه می باشد.

مهمترین عوامل محیطی موثر در رشد گیاهان عبارتند از محیط کشت ریشه، که آب و مواد غذایی را در اختیار گیاه قرار میدهد و همچنین آن را پا برجا نگه میدارد ، انرژی تابشی، که به گیاه نور و گرما می رساند و هوا که اکسیژن، گاز دی اکسید کربن و اندکی از نیتروژن مورد نیاز گیاه را فراهم می سازد.

پیوند زدن عبارت است از متصل کردن دو قسمت گیاهی مانند ساقه به ریشه، یا دو ساقه مختلف به یکدیگر، به صورتی که آن دو قسمت، با باززایی در محل اتصال، با هم یکی شده، به عنوان گیاهی جداگانه، به رشد ادامه دهند. قسمتی که در بالای پیوندگاه (محل پیوند) قرار می گیرد، پیوندک و قسمت زیرین که ریشه را تشکیل میدهد، پایه خوانده می شود.

قلمه بخشی از ساقه، برگ یا ریشه است که از گیاه مادری جدا شده و در شرایط مناسب برای ریشه زایی قرار می گیرد. معمولترین نوع قلمه ها، قلمه ساقه است که در آن، قسمتی از ساقه را که دارای جوانه جانبی یا انتهایی است از گیاه مادری جدا شده، برای ریشه زایی در محیطی مناسب قرار داده میشود تا پس از تولید ریشه، به صورت گیاهی جداگانه رشد کند.