ایران در منطقه ای از دنیا واقع شده است که متوسط نزولات آسمانی سالانه آن کمتر از یک سوم میانگین بارش سالانه جهان می باشد . به علاوه توزیع زمانی و مکانی بارش ها بسیار ناموزون بوده به طوری که حتی در پر باران ترین مناطق نیز در فصل تابستان ، گیاهان زراعی نیاز به آبیاری دارند .
سیب زمینی بعد از گندم ، برنج و ذرت بیشترین سهم را در میزان تولید محصولات غذایی دارا بوده و نقش مهمی در تغذیه و سبد غذایی جمعیت جهان دارد . در کشور های در حال توسعه اهمیت غذایی سیب زمینی به مراتب بیشتر است و در ایران بعد از گندم رتبه دوم را به خود اختصاص داده است . از طرفی مدیریت آبیاری ، یا به عبارت کلی تر ، آب مهم ترین عامل برای تولید پایدار سیب زمینی می باشد . با توجه به مشکل کم آبی در کشور ، تلاش در جهت استفاده بهتر از آب های استحصالی و کاهش از منابع آب زیرزمینی ، اجتناب ناپذیر است .
با این وجود آیا به کارگیری آبیاری قطره ای برای آبیاری گیاهانی که قابلیت کاشت ردیفی دارند ، می تواند یکی از راهکار های موثر برای تولید محصول بیشتر و با کیفیت مناسب تر نسبت به آبیاری سطحی باشد ؟
برای استفاده از آبیاری قطره ای در مزرعه نکاتی باید مد نظر قرار گرفته و رعایت شوند تا بهره برداری از این روش قرین موفقیت باشد که عبارتند از :
آماده سازی زمین و کاشت بذر
ابتدا مطابق روش معمول عملیات آماده سازی زمین شامل شخم ، دیسک و شرایط رطوبتی مناسب خاک انجام شود .
کود های مورد نیاز شامل فسفر ، پتاس و ازت بر اساس تجزیه ی خاک مزرعه و توصیه کودی موسسه تحقیقات آب و خاک ، به خاک داده شود . سپس برای مشخص نمودن مسیر خطوط کاشت و یا محل استقرار نوار های آبیاری ، شیار های کم عمقی احداث شود . کاشت غده ها می تواند در خاک خشک انجام گیرد و سپس نوار های آبیاری قطره ای روی زمین پهن شده و آبیاری شروع می شود . اولین آبیاری مقداری سنگین تر انجام شود تا رطوبت کافی به محل غده ها برسد . معمولا این رطوبت برای سبز کردن غده ها کفایت می کند . در صورت خشک شدن خاک و سبز نشدن غده ها آبیاری مجددا انجام شود .
از مرحله کاشت تا سبز شدن غده ها ، خاک اطراف غده ها باید مرطوب نگه داشته شود ، ولی نباید غرقاب گردد . تحقیقات انجام شده نشان داده است که ، در مرحله سبز شدن تا تشکیل غده های سیب زمینی ، باید مقدار آب زیاد تر با دور طولانی تر نسبت به مراحل رشد اعمال شود و از مرحله تشکیل غده به بعد نیز باید رطوبت مناسب و کافی در اطراف غده های دختری تامین شود . در صورتی که قبل از سبز شدن غده ها آبیاری سنگین باشد و خاک محل غده ها دارای رطوبت زیاد باشد و یا خاک برای مدت طولانی خیس بماند احتمال پوسیدن غده ها وجود دارد.
احتمال پوسیدن غده ها در خاک هایی که بافت سنگین دارند زیاد تر است . لذا باید در این موارد دقت لازم مبذول شود . در زراعت سیب زمینی کاهش مقدار آب آبیاری باعث کاهش عملکرد می شود .
در اوایل دوره رشد برای سبز شدن ، به علت وجود آب در غده سیب زمینی ، آب زیادی لازم نیست ولی به دلیل سیستم ریشه ای سطحی ، برای تولید حداکثر محصول ، نیاز به وجود آب کافی در سطوح رویی خاک می باشد . اما اگر تنش رطوبتی قبل از تشکیل غده ها باشد تعداد غده ها به شدت تنزل می یابد که از این امر باید پرهیز شود .
به طور کلی سیب زمینی گیاه نسبتا حساسی به تنش کم آبی تشخیص داده شده است
