همانند تمامی گیاهان، ژربرا نیز می بایست آب کافی دریافت نموده و هیچگاه دچار استرس کم آبی نشود. خشکی کشیدن ژربرا موجب کاهش میزان گلدهی و کیفیت گل ها، کوتاه شدن ساقه های ژربرا و افزایش حساسیت در برابر بیماری های خاکزی می گردد. از سوی دیگر و در صورت آبیاری بیش از حد ژربرا، شاهد افزایش مشکلاتی همچون پوسیدگی طوقه ژربرا و شیوع برخی انواع بیماری های قارچی به خصوص کپک پودری و بوترتیس خواهیم بود. به همین دلیل در گلخانه هایی که از سیستم آبیاری قطره ای استفاده نمی کنند، توصیه می شود که آبدهی ابتدای صبح انجام گیرد تا پیش از فرا رسیدن شب، برگسار گیاه ژربرا خشک شود. همچنین بهتر است برای به حداقل رساندن مشکلات ناشی از مرطوب ماندن طوقه گیاه، بعد از هر مرتبه آبیاری صبر کنیم تا پای بوته ها تا حدودی خشک شود و سپس آبیاری بعدی را انجام دهیم. این عمل و مرطوب نشدن بیش از اندازه محیط کاشت، بخصوص در ۲-۱ ماه اول کاشت ژربرا بسیار مهم است.
در گلخانه های مدرن ژربرا از دو نوع سیستم آبیاری استفاده می شود: بارانی و قطره ای. نوع بارانی برای گیاهچه ها و در مرحله توسعه سیستم ریشه و آبیاری قطره ای برای مابقی مراحل رشد ژربرا کاربرد دارد. البته برخی از پرورش دهندگان ژربرا به علت جلوگیری از شیوع بیماری های قارچی و هدر رفتن مقداری از آب (به علت ریزش بر روی بخشی از بستر کاشت بدون پوشش گیاهی)، کاربرد آبیاری بارانی را صلاح نمی دانند. مقدار آب مصرفی ژربرا نیز به نوع بستر کاشت و فصل و درجه حرارت محیط بستگی دارد اما به طور کل در ابتدای امر آبیاری و برای گیاهچه های تازه کشت شده ۴-۲ لیتر آب در هر متر مربع بکار می رود. ۱۰-۷ روز بعد از مرحله کاشت ژربرا، ۳-۲ لیتر آب برای سه مرتبه در روز و به شکل بارانی مصرف می شود. در هفته دوم همین مقدار آب (۳-۲ لیتر در متر مربع) اما در دو نوبت در طی روز بکار برده می شود و در هفته ی سوم، کوددهی همراه با آبیاری قطره ای آغاز می گردد و در هفته ی چهارم تنها آبیاری قطره ای انجام می گیرد که میزان آب با توجه به فصل و دوره رشد گیاهان متفاوت است.
استفاده مساوی گیاهان از آب و کود و همچنین عدم مرطوب شدن برگسار از جمله محاسن آبیاری قطره ای است. برخی از پرورش دهندگان، آبیاری را یک ساعت بعد از طلوع آفتاب شروع نموده و گروهی ترجیح می دهند تا در مورد گیاهان جوان، ۶-۵ ساعت قبل از غروب و هنگامی که گیاه کاملا بزرگ شد، ۴-۳ ساعت قبل از غروب آفتاب آبیاری را قطع نمایند و از سوی دیگر عده ای ترجیح می دهند که سیستم آبیاری به صورت شبانه روزی کار کند. بدین معنی که برخی از گلخانه ها مجهز به سیستم رایانه ای بوده و وجود یا عدم وجود آب کافی در محیط ریشه ها توسط دستگاهی همانند تنسیومتر تشخیص داده می شود.
در سیستم آبیاری قطره ای، اگر هر مرتبه آبیاری در مدت زمان کوتاه همانند ۵-۳ دقیقه طول بکشد، مقدار آبی که به هر گیاه می رسد cc 150-50 است که این حجم از آب نمی تواند به شکل یکنواخت محیط اطراف ریشه را مرطوب نماید که این مسیله در نهایت منجر به تجمع عناصر در بستر کاشت و بروز مشکل شوری خواهد گردید.
معمولا نازل های بکار گرفته شده در کاشت خاکی ظرفیت ۲-۵/۱ لیتر در ساعت و در کاشت غیر خاکی ۵/۱-۱ لیتر در ساعت آبدهی دارند و باید طوری تنظیم شوند که در هر مرتبه آبیاری و با توجه به میزان نیاز گیاه cc 100-60 آب دهند که برای گیاهان بالغ در هر نوبت آبیاری حداقل cc 80 آب در اختیار گیاه قرار گیرد.
در ۳-۲ هفته اول کاشت، نازل را در کنار گیاهچه باید قرار داد و بعد از این مدت بین نازل و طوقه گیاه جوان حدود ۵ سانتی متر فاصله در نظر گرفت. اگر سطح خاک خیس تر از عمق باشد می بایست آب بیشتری استفاده شود و اگر ناحیه زیرین رطوبت بیشتری از سطح دارد می بایست میزان آب را کم نمود.