آبیاری مناسب
کاکتوس ها مانند همه گیاهان دیگر نیاز به آب دارند ولیکن اندازه آبیاری به مراتب و به اندازه قابل توجهی کمتر از دیگر گیاهان می باشد. به ویژه در طول زمستان، آبیاری اندک (هر ماه یک بار) کافی خواهد بود. در دوران رشد نیاز به آب بیشتر ولی در زمان استراحت این نیاز بسیار کاهش می یابد. تعیین مقدار آب لازم برای کاکتوس ها تا اندازه زیادی از راه تجربه بدست می آید. در هر بار آبیاری، خاک باید اندکی مرطوب گشته و قطرات زیادی از ته گلدان خارج شود. زمان بعدی آبیاری هنگامی است که خاک رو به خشکی می رود. بدین سان، زمان بین دو مرحله آبیاری تا اندازه ای هنگام آبیاری را به ما نشان می دهد. البته در آبیاری کاکتوس به شرایط آب و هوایی نیز باید توجه داشت (در جاهای خشک و آفتابی و یا در مسیر باد، نیاز به آب بیشتر از حالات عادی می باشد) و همچنین مسائل دیگری مانند این که خاک گلدان های گلی سریع تر از گلدان های پلاستیکی و یا لعابی خشک گشته، گلدان هایی کوچکتر نیز بیشتر از گلدان های بزرگتر به آبیاری نیازمندند.
پاره ای از انواع کاکتوس های پیوندی و یا جنگلی در زمستان نیز به رطوبت نیاز دارند و از این رو عموما تنظیم زمان های آبیاری در کاکتوس ها بسیار مهم بوده و بیشتر کسانی که برای نخستین بار به نگهداری کاکتوس ها روی می آورند به سبب زیاده روی در آبیاری موجب از بین رفتن کاکتوس ها می گردند.
باید این قانون کلی را در نظر داشت که کاکتوس ها، در راستای مخالف گیاهان از نظر نیاز آبی قرار داشته و به تاخیر افتادن زمان آبیاری دشواری چندانی پدید نمی آورد ولی آبیاری بیش از اندازه پوسیدگی گیاه را در پی خواهد داشت. همچنین آب مورد نیاز آبیاری باید بدون املاحی چون گچ و کلسیم باشد. مناطقی که دارای آب سنگین (آب دارای املاح) هستند، چنانچه آبیاری به صورت مه پاش (اسپری) انجام شود، رنگ طبیعی کاکتوس ها را تغییر داده و لایه کدری روی آن ها را می گیرد.
نیاز کاکتوس به نور
اندازه تابش نور و روشنایی در شکل ظاهری کاکتوس ها، رنگ گل، ساقه ها و شکل غنچه های گل اهمیت بسزا دارد. بیشتر کاکتوس ها، گیاهان روشنایی پسند هستند و در طبیعت نیز در بیابان ها و بخش های کناری کویرهای پرنور می رویند.
در آفتاب، گل های فراوان با رنگ تند تولید می نمایند و با کاهش و کمبود پرتو آفتاب شمار گل ها کاهش یافته و به پراکندگی و بی رنگی می گراید. همچنین منجر به باریک شدن ساقه ها و شاخه های کاکتوس گشته و در صورت ادامه کمبود نور و روشنایی، گیاه ضعیف و ناتوان و سرانجام می میرد. در عرض های جغرافیایی بالا که شدت نور نسبتا کم است حتی در فصل زمستان اگر این گیاهان در سرزمین و رویشگاه اصلی خود نیز باشند به سبب کمبود نور، گلدهی نداشته و کم و بیش رشد آن ها متوقف می شود.
پاره ای از گونه های کاکتوس نیز یافت می شوند که به نور کمتری نیاز دارند و با وجود روییدن در پهنه هایی با تابش آفتاب مناسب، تا اندازه ای سایه پسند هستند و سایه کم را نیز تحمل می نمایند.
هوای مناسب
کاکتوس ها همانند دیگر گیاهان، هنگام جذب موادغذایی کانی یا آلی از خاک، نیاز بسیار پایه ای به دخالت دی اکسید کربن و اکسیژن هوا دارند. ریشه گیاه در زیر خاک، اندام و ساقه گیاه در فضا و هوا گسترده هستند. پس اندام های هوازی آن ها همواره در برخورد با هوا و مبادله با آن است.
کاکتوس ها می توانند در فصل رشد خود دمای ۳۲ تا ۳۸ درجه را تحمل کنند و بهترین دما در فصل استراحت آن ها، ۷ تا ۱۲ درجه سانتیگراد است. این دمایی است که کاکتوس در محل طبیعی زندگی با آن روبرو می شود. هوای سرد در فصل استراحت می تواند به گل دهی گیاه در فصل رشد منجر شود.
برای مطالعه بیشتر در مورد این محصول می توانید کتاب زیر را مطالعه نمایید