آبیاری صحیح و به موقع بوته های میخک یکی از عوامل موثر در بدست آوردن محصولی با کیفیت و کمیت مناسب است. خشکی کشیدن گیاهان میخک موجب کاهش میزان گلدهی وکیفیت گل ها، کاهش قطر گل و طول ساقه، ضعیف شدن گیاه و افزایش سرعت شیوع بیماری ها و آفات می شود. با وجودی که گفته می شود بین میزان مصرف آب و محصول بدست آمده رابطه خطی وجود دارد اما نباید فراموش کرد که آبیاری بیش از حد نیاز گیاه، منجر به بروز مشکلاتی همچون کاهش رشد گیاه، منجر به بروز مشکلاتی همچون کاهش رشد گیاه، زرد شدن برگسار، عدم تولید گل های با کیفیت و شیوع انواع بیما ری های قارچی می شود.
میزان آب مصرفی با توجه به مواردی همچون نوع رقم میخک، مرحله رشد گیاه، مواد و اجزا تشکیل دهنده بستر کاشت، حجم بستر های کاشت، شرایط محیطی وتراکم بوته ها تعیین می شود.
به نظر می رسد که هر گیاه بالغ میخک به طور متوسط به ۵-۴ لیتر آب در هر متر مربع در طی روز نیاز دارد. در یکی از گلخانه های تجاری تولید میخک د بستر کاشت خاکی و با فاصله ۲۰×۱۵ سانتیمتر بین بوته های میخک، از سیستم آبیاری قطره ای استفاده می شود که در آن قطر لوله اصلی۳۰ میلی متر است و لوله های جانبی با قطر ۱۰ میلی متر به صورت یک در میان بین ردیف های کاشت قرار گرفته اند و قطره چکان ها به میزان ۲ لیتر در هر ساعت آب می دهند. در این گلخانه، هر هفته دو مرتبه و هر مرتبه به میزان ۲ لیتر در ساعت آب مصرف می شود. در گلخانه ای دیگر برای بستر خاکی (لوم شنی) با عرض ۸۰ سانتیمتر و با تراکم ۳۶ گیاه در هر متر مربع، سه لوله فرعی آبیاری قطره ای در نظر گرفته شده است که از یکدیگر ۳۰ سانتیمتر فاصله دارند. در این گلخانه زمانی که میخک به بالاترین میزان رشد رویشی خود می رسد، روزانه ۷-۶ لیتر آب در هر متر مربع مصرف می شود.
در مورد میخک های گلدانی در صورت آبدهی فراوان در طی فصل بهار، ساقه ها بلند می شوند که مناسب ظاهر این گیاهان نیست. بنابراین بهتر است در فاصله هر مرتبه آبیاری، سطح بستر کاشت تا حدودی خشک و سپس مجددا گیاه آبیاری شود.
زمان آبیاری
از دیگر مسایل مهمی که در مبحث آبیاری میخک باید به آن توجه کرد زمان مناسب آبیاری است که گاهی با توجه به مراحل رشد گیاه و تغییر نیازهای آن و سایر شرایط محیطی، تغییراتی در آن صورت می گیرد. برای تشخیص دقیق زمان آبیاری، خصوصا در گلخانه های پیشرفته از دستگاهی به نام تنسیومتر استفاده می شود. این دستگاه پتانسیل آب را در محیط اطراف ریشه اندازه گیری می کند و در صورت لزوم، آبیاری آغاز می شود و با افزایش رطوبت محیط و اطلاعات جدید دریافتی از تنسیومتر، آبیاری قطع و از خطر مرطوب شدن بیش از حد محیط جلوگیری می شود. بنابراین همواره آب کافی در دسترس گیاه قرار می گیرد.
روش های آبیاری
آبیاری قطره ای از جمله روش های متداولی است که امروزه از آن برای آبیاری و مصرف کود های محلول بخصوص در بستر های کشت بدون خاک استفاده می شود. قطر لوله های اصلی و فرعی و همچنین ظرفیت نازل هایی که در این سیستم استفاده می شوند با توجه به تراکم گیاهان موجود در بستر کاشت گلخانه های مختلف، ممکن است با یکدیگر متفاوت باشد.
در گلخانه های سنتی که گیاهان میخک به شکل مستقیم بر روی زمین گلخانه کاشت می شوند روش جوی و پشته برای آبیاری استفاده می شود. در این روش بین هر دو ردیف میخک نهرهای باریکی ایجاد می شود که محل عبور آّب است. اصولا مصرف بیش از اندازه آب، غرقاب شدن بستر کاشت و شیوع بیماری ها بخصوص انواع قارچی از جمله مشکلات عمده روش های آبیاری سنتی است. به همین دلیل زمان قراردهی قلمه ها در بستر کاشت و در صورت عدم استفاده از سیستم آبیاری قطره ای و بکارگیری شلنگ آب، توصیه می شود زمانی که حدود ۷۵-۶۰ سانتیمتر از طول بستر کاشته شد، آبیاری با شدت اندک و از ابتدای محل کاشت آغاز شود و به تدریج تمامی بستر آبیاری شوند زیرا غرقاب کردن ناگهانی بستر به علت افزایش خطر پوسیدگی توصیه نمی شود. همچنین کاشتن میخک ها بر روی پشته به مسیله زهکش و کاهش خطر شیوع برخی از بیماری های قارچی کمک می کند.
