توت فرنگی ذاتا از زمره میوه های نوبرانه و همین طور از میوه هایی است که در فصل بهار به بازار عرضه می شود. در حالت عالی و در مناطق معتدله زمان برداشت این میوه در آخرین روزهای اردیبهشت و تا اویل تیر ماه می باشد . ولی امروزه می توان با استفاده از تکنولوژی های خاص باغبانی زمان رسیدن آنرا جلو انداخت. به دیگر سخن اینکه می توان با استفاده از وسایل و ابزاری هایی که امروزه به کار می رود این میوه خوشمزه و پرطرفدار را پیش رس کرده و به یک میوه خارج از فصل تبدیل نمود. با این کار می توان ارائه این میوه در بازار را نیز تا زمان بیشتری ادامه داد.
عملیات پیش رس کردن
اطمینان بخش ترین راه کار برای پیش رس کردن میوه ها، استفاده از گلخانه می باشد. یکی از مشکلات اساسی استفاده از گلخانه در وحله اول هزینه های بالای ساخت آن و نیاز به تخصص و تبهر کافی برای پرورش توت فرنگی در گلخانه است. به همین خاطر می توان نشای توت فرنگی را در ابتدای کار ، اواسط تیرماه تا ابتدای شهریور در خزانه کشت داد و به اندازه ۵ تا ۷ کیلوگرم در هر صدمتر مربع از کودهای کامل ازت-فسفر-پتاس به نسبت ۱۷-۱۲-۱۲ به عنوان کود پایه زمین به آن خوراند.
پس از تولید یک سری ریشه های توانمند در نشا ، بوته های توت فرنگی ساقه های رونده در خود ایجاد می کنند . اگر هوا اطراف گیاه سرد شود بوته متاثر از نور و دمای پایین ، گلهای خود را تشکیل می دهد. در ماه های آبان و آذر فصل پاییز بوته ها را به گلخانه انتقال داده و در بستر کاشت زمین با فاصله ۲۵ تا ۳۰ سانت کشت می نمایند.
جالب است که بدانید در گلخانه نیز به اندازه ۳ تا ۵ کیلوگرم کود شیمایی در هر ۱۰۰ متر مربع زمین به بستر داده می شود. در ابتدای کار درجه دمای گلخانه را روی ۸ تا ۱۲ درجه سانتی گراد تنظیم می کنند ولی با شدت گرفتن نور در گلخانه ، درجه حرارت را نیز بالا برده و به ۱۵ تا ۲۰ درجه می رسانند .
البته ذکر این نکته بد نیست که می توان درجه حرارت را تا ۸ درجه سانتری گراد هم پایین آورد. به هر حال ، بلافاصله پس از کاشت باید به اندازه کافی آنرا آبیاری کرد.
در آبیاری توت فرنگی گلخانه ای مخصوصا در حالت پیش رس، باید کمال دقت را انجام داد که زمین کشت به طور یکنواخت مرطوب گردد . برای اینکه از خطر پوسیده شده میوه در اثر تماس با رطوبت زیاد جلوگیری شود ، بهتر است گلخانه را در به موقع تهویه کرد و بوسیله حرارت خشک رطوبت اضافی را به حداقل رساند. دیگر اینکه اگر بخواهیم عملیات گرده افشانی و تلقیح گلهای توت فرنگی در گلخانه به نحو بهتری صورت گیرید می توان به ازای هر ۱۰۰۰ متر مربع از سطح زیر کشت از یک کندوی عسل استفاده کرد.
