راهنمای آبیاری درخت آلو

آموزش آبیاری آلو راهنمای آبیاری درخت آلو

مصرف سالانه آب درخت آلو چه مقدار است؟ سیستم های آبیاری سطحی و تحت فشار در آبیاری درخت آلو به چه صورت است؟

آلو در منطقه وسیعی از عرض جفرافیایی ۳۰ تا ۵۰ درجه شمالی و جنوبی رشد می کند. درخت آلو را می توان در شمال از مناطق بسیار سرد تا اقلیم های خنک به صورت دیم و همچنین در مناطق خشک و گرم مدیترانه ای تا شبه قاره ای به صورت آبی مشاهده کرد. گونه ها و ارقام آلو به یخبندان زمستانه حساس نیستند. گونه های زیادی حتی قادرند سرمای زمستانه را تا درجه حرارت ۳۰- تا ۳۵- درجه تحمل کنند. به همین ترتیب به شرایط نامناسب خاک حساسیت کمی دارند. سیستم ریشه ای درخت آلو گسترده و سخت است. در بعضی وضعیت ها ریشه درخت آلو حتی تا عمق سه تا پنج متر نفوذ می کند و خاک های نسبتا کم عمق و آب زیرزمینی بالا را نیز تحمل می کند. درخت آلو به خاطر داشتن بخش هوایی گسترده و نیاز به نور و تهویه معمولا با فاصله زیاد کشت می شوند. نیاز آبی درخت آلو با مقدار ۶۰۰ تا ۱۲۰۰ میلی متر بارندگی در سال تامین می شود. در مناطقی که بارندگی کم یا توزیع بارندگی هماهنگ با مصرف آب نباشد، استفاده از سیستم آبیاری قطره ای سودمند خواهد بود. نیاز آبی درخت آلو بر حسب شرایط اقلیمی منطقه، بافت خاک، تراکم کشت، سیستم آبیاری، پایه و نوع رقم بین ۶ تا ۱۲ هزار متر مکعب برای هر هکتار در سال متغیر می باشد. در آبیاری قطره ای حدود ۸-۶ هزار متر مکعب و در آبیاری سطحی ۱۲-۹ هزار متر مکعب برای هر هکتار در سال مورد نیاز است.

مصرف سالانه درخت آلو را می توان بین ۱۰ تا ۲۵ متر مکعب در سال تخمین زد. مقدار حداکثر روزانه مصرف آب درختان آلو برای هر درخت ۸۰ تا ۲۰۰ لیتر در روز است. در طول ۱۲۰ تا ۱۶۰ روزی که میوه روی درخت است و حتی در طول دوره تشکیل و تولید جوانه ها آبیاری باغ حایز اهمیت است.

اولین مرحله بحرانی از نظر آب در باغ آلو زمانی است که میوه ها ریزش می کنند. اگر در این زمان تنش آبی وجود داشته باشد، مقدار ریزش میوه ها زیادتر خواهد بود، مرحله دیگر حساسیت گیاه به کم آبی، زمان انگیزش جوانه هاست. دو تا سه هفته قبل از رسیدن نیز تاثیر مهمی در مقدار تولید میوه دارد. بهترین روش برای تعیین برنامه آبیاری، اندازه گیری مقدار مصرف است. مقدار محصول بین ۲۰ تا ۶۰ تن در هکتار بسته به نوع درخت، اقلیم، مقدار تامین آب و غیره متفاوت است.

سیستم های آبیاری

-غرقابی

در این روش تمام سطح خاک زیر کاشت درخت آلو، از آب پوشیده می شود. به این منظور باید زمین صاف و هموار باشد تا آب به طور یکنواخت به همه جا برسد. باید آب فراوانی وجود داشته باشد تا بتوان تمام سطح را از یک قشر چند سانتی متری آب پوشانید. در این روش میزان تبخیر از سطح خاک زیاد است و برای باغ هایی که در شیب قرار دارند نمی توان این روش را به کار برد.

-کرتی

در سیستم کرتی سطح باغ با ایجاد خاکریزها و مرزها به قطعات مستطیل، مربع و یا دایره ­(سیستم طشتکی) که هر کدام چند و در بعضی موارد یک درخت را در بر می گیرد، تقسیم می شوند.

-نشتی

در این روش آب را در جویچه های متعددی که در طرفین ردیف درختان با فاصله معین کشیده شده اند، جریان می دهند. شیب جویچه ها را دو تا سه در هزار در نظر می گیرند تا آب از ابتدا تا انتهای قطعات توزیع گردد.

-بارانی

در این روش آب مثل باران روی درخت پاشیده می شود. برای باغ هایی که در شیب هستند، سیستم مفیدی به حساب می آید. هزینه سنگین برای تسطیح باغ لازم نمی باشد. در میزان مصرف آب صرفه جویی می شود. از جمله معایب این سیستم این است که هزینه اولیه آن بالا است، نیاز به آب با کیفیت بالا دارد و باعث انتشار بیماری می شود.

-آبیاری قطره ای

مزایای آبیاری قطره ای عبارت است از:

-استفاده از آب کمتر

-کاهش مشکل انتقال آفات و بیماری ها

– مناسب برای احداث باغ در مناطق شیبدار

-سازگار با تغییر نیاز آبی گیاه

-حداقل فرسایش خاک

یک کامنت
  • حمداله ح
  • April 13, 2020 at 9:41 am

تشکر
مطالب مفید بود
سرفصل مطالب رابارنگ یا اندازه(فونت)متفاوت نوشته بشه برای خوانندگان کم سواد بهتره.

یک پیام بگذارید
پست الکترونیک شما منتشر نمی شود
تمام فیلدهای ستاره دار می بایست پر شوند *

× عضویت در گروه تلگرام کشاورزی پادیاب