کمیت و کیفیت آب آبیاری از عوامل تاثیرگذار بر کشت ارگانیک توت فرنگی است . منبع آب باید قادر باشد تا آب کافی برای پرورش توت فرنگی را در طی فصل رشد تامین نماید و بتواند محصول را در شب های سرد و در طول دوره گل دهی از خطر سرمازدگی محافظت نماید . آبیاری قطره ای بازده بیشتری نسبت به آبیاری بارانی دارد و می تواند برای محافظت گیاهان در مقابله با سرما استفاده شود . دوره بحرانی در پرورش توت فرنگی از نظر نیاز به آب آبیاری ، در مرحله میوه دهی و مرحله تجدید کشت می باشد .
تجزیه آب آبیاری ، قبل از انتخاب محل کاشت توت فرنگی ، در راستای تعیین خصوصیات فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیکی آب آبیاری لازم است . میزان اسیدیته آب آبیاری باید ۷ و یا کمتر از آن باشد . همچنین به دلیل این که توت فرنگی یک گیاه خیلی حساس به شوری است ، باید مقدار نمک در آب آبیاری کم باشد . توجه داشته باشید که pH آبیاری باید به طور مداوم کنترل شود . لازم به ذکر است که استفاده از آب های آلوده به انواع پس ماندها و فاضلاب ها ، برای آبیاری توت فرنگی ارگانیک مجاز نیست و باید به شدت از آن دوری جست . در هنگام گل دهی و برداشت میوه فقط از آب آشامیدنی (قابل شرب) باید برای آبیاری توت فرنگی استفاده کرد .
حلالیت عناصر غذایی به شدت تابع اسیدیته است . اغلب عناصر در محدوده اسیدیته ۶/۵ – ۵/۵ ، بهترین جذب را توسط گیاه دارند . pH بیش از ۷ در محیط ، منجر به کاهش حلالیت فسفر و عناصر کم مصرف می شود . pH خیلی اسیدی ، می تواند منجر به سمیت عناصر کم مصرف مخصوصا در محیط های خاکی که منگنز و آلومینیوم دارند ، شود . pH محیط با جذب عناصر پر مصرف خاص در طول زمان می تواند تغییر کند . برای مثال جذب نیترات می تواند منجر به افزایش pH محیط کشت شود . علت این است که گیاهان سعی دارند تا تعادل بار الکتریکی را در دو سمت غشا حفظ کنند ، بنابراین یون هیدروکسیل را به دنبال جذب نیترات ، از خود به محیط ترشح می کنند . جذب یون پتاسیم دارای اثر متقابلی است و در نتیجه آن یون H+ از گیاه خارج و pH را اسیدی می کند .
گیاهان توت فرنگی در چندین مرحله از مراحل رشد و نمو خود ، دارای حساسیت زیادی به شرایط خشکی هستند که از آن جمله می توان به مراحل تولید و توسعه برگ ها ، تولید ساقه رونده ، نمو ریشه و نو میوه اشاره کرد . تنش خشکی در آغاز مرحله گل دهی ، تاثیری منفی بر روی تعداد گل های توت فرنگی خواهد داشت . در هنگامی که میوه ها تشکیل شده باشند ، نیاز آبی به بالاترین حد خود می رسد . مقدار آب کافی در این دوره ، اثرات مستقیمی بر روی اندازه میوه و مقدار محصول دارد .
زهکشی خاک و عمق خاک
مراحل آماده سازی زمین برای کشت توت فرنگی ارگانیک ، باید حداقل یک سال قبل از کاشت محصول انجام شود . انتخاب محل مناسب همراه با زهکشی خوب خاک و چرخش هوا در اطراف بوته ها ، برای تولید موفق توت فرنگی لازم و ضروری است . کاشت در یک خاک با زهکش خوب و امکان گردش هوا در بین بوته ها ، باعث می شود ، حساسیت گیاهان نسبت به آفات و بیماری ها کاهش یافته و همچنین بوته ها از سرمازدگی بهاره مصون بمانند .
با وجودی که توت فرنگی می تواند در انواع خاک ها رشد کند ، ولی خاک هایی که ظرفیت نگه داری آب کمی دارند و رشد ریشه را محدود می کنند ، به دلیل این که تولید گیاهان کوچک تر کرده و در نهایت محصول کمتری هم تولید می کنند ، برای کاشت توت فرنگی مناسب نیستند . خاک مناسب برای رشد مطلوب و میوه دهی توت فرنگی ، باید حداقل ۲۵ سانتی متر عمق داشته باشد . قبل از کاشت گیاه می توان با ایجاد یک پروفیل در خاک ، به اطلاعات مهمی در مورد زهکشی خاک ، عمق خاک و هر آنچه به مدیریت خاک وابسته است ، دسترسی پیدا کرد .
