شابج یا راتون یک محصول با ارزش و کم رنج است که از باقیمانده خوشه های برنج حاصل می شود . این محصول دارای مزیت های فراوانی است هم از لحاض غذایی و هم از لحاض اقتصادی. ارزش غذایی آن تفاوت چندانی با محصول اصلی و اولیه برنج ندارد. این زراعت یکی از راه های موثر در افزایش درآمد کشاورزان بوده و نوعی صرفه جویی در مصرف منابع و آب نیز به حساب می آید.
توصیه ها:
میزان مصرف کود در کشت راتون وابسته به میزان عملکرد محصول برنج در منطقه ای دارد که محصول در آن رشد کرده است. بدیهی است که :
اولا: میزان عملکرد محصول برنج در کشت دوم یا راتون در اکثر موارد کمتر از عملکرد آن در کشت اول است. شرایط آب و هوایی یکی از دلایل اصلی بروز این پدیده می باشد.
ثانیا: عمکرد محصول نیز در نقاط مختلف ، مشابه یکدیگر نیست.
به همین خاطر مصرف کود دقیقا وابسته به نوع و میزان عملکرد مزرعه شما دارد. در کشت دوم در صورتی که شما نتایج تجزیه خاک را در اختیار نداشته باشید می توانید از این اصول کلی برای مصرف کود مزرعه خود بهره بگیرید:
– مصرف ۳۰ کیلوگرم اوره به ازای هر یک تن شلتوک مورد انتظار است. یعنی اگر براساس تجربه اطلاع دارید که عملکرد کشت دوباره در مزرعه شما بطور مثال ۳ تن می باشد بایستی حدود ۹۰ تا ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار، کود اوره به مصرف برسانید. این مقدار کود در سه مرحله بایستی مورد استفاده قرار گیرد. ۵۰ درصد پایه به علاوه ۲۵ درصد پس از وجین اول و ۲۵ درصد مرحله حداکثر پنجه زنی یا همان مرحله جفت پر.
– ۷۵ تا ۱۰۰ کیلوگرم کود سوپرفسفات تریپل در هر هکتار ( مصرف تمامی کود پیش از نشاکاری انجام شود.)
– مصرف ۷۵ کیلوگرم سولفات پتاسیم در هر هکتار (۵۰ درصد پایه به علاوه ۵۰ درصد مرحله حداکثر پنجه زنی یا جفت پر)
– برای راتون، مصرف حدود ۷۵ تا ۱۰۰ کیلوگرم اوره در هکتار، ۷۵ کیلو سوپرفسفات تریپل در هر هکتار و ۵۰ کیلوگرم سولفات پتاسیم پیشنهاد می گردد.
کلمات کلیدی : راتون ، شابج ، باقی مانده خوشه های برنج، کشت دوم برنج ، کود سوپر فسفات تریپل ، اوره ، نشاکاری ، پنجه زنی .
