میزان آب مصرفی در درختان مقاوم به خشکسالی انار

انار

آب از جمله عوامل مؤثر در تولید اقتصادی انار محسوب می گردد. هرچند درخت انار به شرایط کم آبی مقاوم است و شواهد نشان می دهد، حتی باغ های اناری که چند سال آبیاری نشده اند، بعد از آبیاری، مجددا شروع به رشد نموده و پاجوش های زیادی تولید می کنند و با تربیت این پاجوش ها می توان بار دیگر آن را به یک باغ انار پر محصول و اقتصادی تبدیل نمود. با این حال کمیت و کیفیت آب برای درختان انار عامل تعیین کننده در میزان عملکرد و کیفیت میوه و حتی مدیریت آفات آن می باشد.

آب های با هدایت الکتریکی (EC) کمتر از ۲ دسی زیمنس بر متر برای انار بسیار مناسب است. اما تحت شرایط خاص از جمله در اختیار داشتن آب کافی، مناسب بودن بافت و عمق خاک و داشتن زهکش، می توان با مدیریت خوب، از آب های با هدایت الکتریکی تا ۵ دسی زیمنس بر متر نیز استفاده نمود. شوری های بالاتر باعث افت سدید کمی و کیفی محصول و افزایش حساسیت درخت در مقابل استرس های محیطی می گردد. بر اساس تحقیقی در اصفهان میزان آب مصرفی در روش آبیاری سطحی حدود ۲۲۰۰۰ تا ۲۶۰۰۰ متر مکعب و در روش آبیاری قطره ای ۷۵۰۰ تا ۱۳۰۰۰ متر مکعب در هکتار متغیر بوده است. این آزمایش و پاره ای تحقیقات دیگر توصیه بر استفاده از روش آبیاری قطره ای دارد. در این روش علاوه بر افزایش راندمان آبیاری و صرفه جویی ۵۰ تا ۶۰ درصدی آب مصرفی، عملکرد نیز بین ۲۱ تا ۵/۴۴ درصد افزایش یافته است. بعلاوه هیچ گونه شوک یا تنش رطوبتی ناشی از تغییر سیستم آبیاری درختان مورد آزمایش از روش سطحی به قطره ای مشاهده نشده است.

در تحقیقات انجام شده در یزد میزان آب مصرفی در روش کرتی ۲۱۰۰۰ و در روش جوی و پشته ۱۵۰۰۰ و در روش قطره ای ۷۰۰۰ متر مکعب در طول یک فصل رشد می باشد. هرچه فواصل آبیاری کوتاه تر باشد، میزان آبی که در دسترس درخت قرار می گیرد، بیشتر خواهد بود و به این ترتیب راندمان آب آبیاری بالا خواهد رفت. دور آبیاری در شهرستان ساوه بین ۱۰-۶ روز متغیر است و چون تأمین آب آبیاری از منبع آب زیرزمینی (چاه) است، کوتاه تر از دور آبیاری در مناطق مرکزی ایران مثل یزد می باشد. در یزد دور آبیاری بین ۱۶-۸ روز متغیر است و آب بیشتر از قنوات تأمین می شود.

پس از عملیات شخم که در اوایل فروردین ماه صورت می گیرد باغ انار را تا اواخر اردیبهشت ماه آب نم دهند تا بدین وسیله گل های باردهنده هرچه بیشتر روی درختان ظاهر و ریشه های جدید به فعالیت بیشتری وادار شوند.

آبیاری های نوبت اول و نوبت دوم بسیار اهمیت داشته و بایستی سعی شود که درختان کاملا سیراب شوند. نیاز انار به آب از اغلب درختان کمتر و مقاومت آن به کم آبی بیشتر از سایر درختان میوه است، ولی آبیاری نامنظم بخصوص اگر درخت میوه داشته باشد اغلب سبب ترکیدن میوه می شود.

کاشت انار

-تهیه بستر کاشت

در این مرحله عواملی نظیر نوع، عمق و بافت مناسب خاک، شیب زمین، روش کاشت، فاصله کشت و جهت کشت مدنظر قرار می گیرد. انار در خاک های شنی-رسی، دارای عمق و تهویه مناسب به خوبی رشد می کند. اگر زمین به صورت تپه ماهور و روش آبیاری نشتی باشد باید نهال را بر روی خطوط تراز با شیب حداکثر ۲-۱ درصد کشت نمود. بعد از اصلاح عوامل محدود کننده خاک و قبل از شخم زدن به میزان ۴۰-۲۰ تن در هکتار کود دامی به زمین داده می شود.

-نقشه باغ و جهت کشت

بر اساس آخرین نظریات کارشناسی و طرح های انجام یافته در ایستگاه تحقیقات انار ساوه فاصله ۳×۴ متر یا ۵/۲×۴ متر جهت کشت و ردیف های کاشت شمالی – جنوبی توصیه می گردد. لذا فاصله کاشت حداقل ۵/۲×۵/۳ متر برای ارقام با رشد رویشی متوسط و حداکثر ۴×۴ متر برای ارقام با رشد رویشی قوی قابل توصیه است.

-ابعاد گودال ها

در خاک هایی که شرایط کافی برای پرورش و رشد درخت ندارند، گودالی به طول و عرض ۱ متر و عمق ۱ متر ایجاد و بعد از برداشتن خاک چاله و ریختن خاک مرغوب و مقداری کود آلی کاملا پوسیده و کود فسفره، به کاشت نهال اقدام می کنند. در خاک های مرغوب، چاله هایی به طول و عرض و عمق ۶/۰ متر ایجاد و نهال را در آن مستقر می کنند.

-زمان و نحوه کاشت

زمان کاشت نهال در فصل خواب گیاه است. در هنگام کاشت نهال باید دقت نمود که تا قسمت یقه وارد خاک شود. در صورتیکه در ته چاله لایه خاک رس وجود داشته باشد، مقداری ماسه با خاک مخلوط می کنیم و در ته هر چاله نیز یک بیل کود حیوانی مخلوط می گردد.

-تغذیه در زمان کاشت

در خاک هایی که شرایط کافی برای پرورش و رشد درخت ندارند، بعد از برداشتن خاک چاله، مقداری خاک مرغوب و مقداری کود دامی کاملا پوسیده و کود فسفره به در گودال می ریزند.

یک پیام بگذارید
پست الکترونیک شما منتشر نمی شود
تمام فیلدهای ستاره دار می بایست پر شوند *

× عضویت در گروه تلگرام کشاورزی پادیاب