چگونه یک محفظه كرم مخصوص ورمی کمپوست بسازیم ؟

چگونه یک محفظه كرم مخصوص ورمی کمپوست بسازیم ؟

محفظه های کرم مخصوص ورمی کمپوست را می توان از چوب یا پلاستیک یا از مخازن بازیافت نشده ای مانند وان حمام کهنه، بشکه یا تانکر آب ساخت. همچنین می توان بسته به اولویت شما و شرایط موجود این محفظه ها را در داخل یا خارج نگهداری کرد.

هنگامیکه شفیره های قرمز به تغذیه در سطح روی می آورند، محفظه ها نباید عمقی بیش از ۸ تا ۱۲ اینچ داشته باشند. بستر و زباله های غذایی، در حالیکه هوا را خارج می کنند، در قسمت پائين محفظه های عمیق تر تجمع می یابند. شرایط بی هوازی حاصل می تواند منجر به ایجاد بوهای بد و مرگ کرمها شود.

طول و عرض محفظه به ثابت یا قابل حمل بودن آن بستگی خواهد داشت. این مسأله همچنین به میزان زباله غذایی که خانواده شما در طول یک هفته تولید می کند ، بستگی دارد. بهتر است که برای هر یک پوند زباله به اندازه یک فوت مربع از سطح محفظه اختصاص داده شود.

محفظه تولید ورمی کمپوست

محفظه های چوبی از این مزیت برخوردارند که قابلیت جذب بیشتری داشته و عایق بهتری نیز ایجاد می کنند بهتر است از چوب سرخ یا چوبهای بسیار معطر استفاده نکرد زیرا ممکن است باعث از بین رفتن کرمها شود. ظروف پلاستیکی کمپوست را بسیار مرطوب نگه میدارد. با وجود این که این نوع محفظه تمیز تر بوده و نگهداری از آن نیز آسانتر می باشد از تمیز بودن مخازن و اینکه هرگز از آنها برای نگهداری علف کشها یا مواد شیمیایی دیگر استفاده نشده اطمینان حاصل کنید. سوراخهای زهکشی یا نفوذ هوا (با قطر یک چهارم یا یک دوم اینچ ) در کف و دیواره های محفظه موجب زهکشی آب بطور مطلوب و گردش هوا میشوند. محفظه را بر روی آجر یا بلوکهای چوبی و در درون یک سینی قرار دهید تا آب اضافی از درون محفظه به سینی بچکد. از چای کمپوست حاصل نیز می توان به عنوان یک کود مایع در محوطه اطراف منزل استفاده کرد.

هر محفظه باید دارای پوششی برای نگهداری رطوبت و جلوگیری از ورود نور باشد ، زیرا کرمها جای تاریک را ترجیح می دهند. برای تاریک شدن محفظه ها می توان آنها را با مالچ شاخ و برگها یا پارچه (کرباس) مرطوب پوشاند این کار موجب تهویه مطلوب هوا نیز می شود. ممکن است لازم باشد برای محفظه هایی که در فضای بیرون قرار دارند ، سرپوشی تهیه شود تا از ورود جانوران مدفوع خوار و دیگر آفات نامطلوب به درون آن جلوگیری شود.

برای محافظت از کرمها در برابر سرما باید محفظه های بیرونی را عایق بندی کرد. یکی از راههای عایق بندی، حفر گودالی مستطیل شکل به عمق ۱۲ اینچ و پوشاندن دیواره های آن با تخته های چوبی است. سپس می توان کف این جعبه را که باز است با مواد اولیه بستر مناسب، زباله های غذایی و کرمها پر کرد. می توان همواره به این گودال زباله غذایی افزوده و آنها را روی هم انباشته کرد. برای فعالیت مطلوب کرمها لازم است که، تل ورمی کمپوست تاریک و مرطوب نگه داشته شود. در طول زمستان، می توان خاک را در قسمت لبه های محفظه رویهم انباشته کرده و برای محافظت از کرمها در برابر هوای سرد، قسمت بالای آن را با شاخه و برگ ها پوشاند. در زمستان به محفظه هایی که در فضای بیرون می باشند، زباله ای نیفزایید زیرا این کار کرمها را با هوای بسیار سرد مواجه می سازد.

مواد لازم برای ساخت بستر

این مواد می توانند شامل مواردی از این دست باشند : روزنامه هایی که بصورت باریک باریک بریده شده اند که از جنس گلاسه یعنی براق وجلادار نباشند) ، کاغذ کامپیوتر یا مقوا ، برگهای خرد شده ، شاخه های نازک و برگ درختان ، علف خشک یا گیاهان مرده ، خاک اره، پیت رسیده، کمپوست یا کود کهنه (یا کود کمپوست شده). برای استفاده از پیت رسیده باید آن را به مدت ۲۶ ساعت در آب خیس کرده و سپس به آرامی فشار داد تا از مرطوب بودن آن اطمینان حاصل شود. در مورد علف های کوتاه شده نیز پیش از استفاده باید کمی نگهداری شوند زیرا ممکن است خیلی زود تجزیه شده و موجب گرم شدن تل ورمی کمپوست شود. موادی که از میزان سلولز بالایی برخوردارند برای استفاده در بستر بهترین مواد می باشند زیرا به تهویه محفظه کمک کرده و بنابراین کرمها می توانند به راحتی تنفس کنند.

ایجاد تنوع در ماده مورد استفاده در بستر می تواند باعث ایجاد منبعی غنی از مواد غذایی گردن برای کمک به فعالیت سیستم گوارشی کرمها می توان از مقداری خاک یا شن استفاده نمود. چند روز به این ماده فرصت دهید تا ثبات یافته و از گرم شدن آن اطمینان حاصل شود بگذارید پیش از افزودن کرم ها، سرد شود).

پیش از افزودن کرمها به بستر باید آن را کاملا مرطوب کرد. حدود سه چهارم از بستر مرطوب را پر کنید، سپس آن را به آرامی بلند کنید تا برای تنفس کرمها ، هوای کافی ایجاد شده و بوهای درون محفظه کنترل شوند.

دیگر ملزومات

مخزن

شکل و اندازه مخزن تولید ورمی کمپوست به میزان زباله ای که باید کمپوست شود و تعداد کرمهای کمپوستر زنده ای که باید کشت شوند ، بستگی دارد. بطور میانگین در یک مخزن با ابعاد یک متر مربع می توان از دوهزار کرم بالغ نگهداری کرد. اینها به همراه شرایط مناسب ماده کمپوست شونده قادرند که تقریبا دویست کیلو گرم زباله را در هر ماه بازیافت نمایند. جالب توجه است که در مخزنی با ابعاد 2.23 در 2.23 متر حدود ده کیلو گرم کرم خاکی به س ختی می توانند یک تن زباله را در طول یک ماه بازیافت نمایند. اما برای بازیافت مطلوب معمولا” و تا ۱۲ اینچ از لایه بالایی، کمپوست می شود که این لایه باید به آرامی کنار گذاشته شود.

انواع مخازن

برای داشتن یک محفظه مناسب می توان آن را از چوب تیمار نشده و بی بو ساخت و یا مخازن پلاستیکی خریداری کرد. برای کسانی که می خواهند در فضای بیرون از کرمها نگهداری کنند استفاده از جعبه چوبی بهتر است، زیرا قادر است که در طول تابستان کرمها را خنک تر و در زمستان نیز آنها را گرم تر نگه دارد.

در صورت استفاده از یک مخزن پلاستیکی ، پیش از قرار دادن کرمها در بستر باید آنها را کاملا شسته و آب کشید. اندازه محفظه نیز به میزان زباله غذایی که اعضای خانواده شما تولید می کنند ، بستگی دارد. بهتر است برای هر یک پوند زباله ای که در هفته تولید می شود ، یک فوت مربع از سطح اختصاص داده شود.

كمپوست ساز استوانه ای یا بشکه ای شکل کوچک

كمپوست ساز استوانه ای یا بشکه ای شکل کوچک

برای ۲ نفر که در هر هفته تقریبا دو کیلوگرم زباله غذایی تولید می کنند ، جعبه ای با طول و عرض ۲ فوت و ارتفاع ۸ اینچ باید کافی باشد. همچنین یک جعبه ۳ در ۲ فوت می تواند برای 4 تا 6 نفر با حدود ۳ کیلوگرم زباله در هر هفته کافی باشد. کرمهای قرمز یعنی آن دسته که در تولید ورمی کمپوست مورد استفاده می باشند در محفظه ای با سوراخ های مناسب هوا بر روی تمام دیواره ها و روی یک بستر مرطوب به خوبی رشد می کنند.

برای ایجاد تهویه و زهکشی ، ۹ سوراخ یک دوم اینچی در کف محفظه ۲ در ۲ فوت و یا ۱۲ سوراخ در یک محفظه ۳ در ۲ فوت ایجاد کنید. برای جمع آوری هر نوع رطوبتی که ممکن است از محفظه خارج شود یک سینی پلاستیکی در زیر آن قرار دهید. همچنین ایجاد سوراخ در دیواره های بالایی محفظه ، اکسیژن کرمها را تأمین کرده و از ایجاد بو در محفظه جلوگیری می نماید. از آنجائیکه کرمها به فعالیت در تاریکی علاقه دارند ، از یک سرپوش بر زئی محفظه استفاده نمایید و محفظه را در جایی که دمای آن بین ۵۰ تا ۱۷ درجه فارنهایت می بارد ، قرار دارید .

شکل ۳-۲ – ساختار متداول مخزن کمپوست کرم خاکی

بشکه یا كمپوست ساز استوانه ای کوچک

بشکه كمپوست ساز استوانه ای قادر است که کمپوست را در مدت زمان نسبتا” کوتاهی تولید کرده و مکانیزمی آسان برای زیر و رو کردن محتویات فراهم نماید. در این روش به یک بشکه دست کم ۵۰ لیتری با یک سرپوش محافظ نیاز است. از اینکه قبلا” از این بشکه برای نگهداری مواد شیمیایی استفاده نشده است اطمینان حاصل نمایید. برای ایجاد جریان هوا و زهکشی رطوبت اضافی ، تا ۹ ردیف از سوراخهای یک دوم اینچ در طول بشکه ایجاد کنید. سپس بشکه را بطور عمودی روی بلوکها قرار دهید تا هوای زیرین بتواند جریان یابد. سه چهارم حجم بشکه را با زباله آلی پر کرده و از حدود یک چهارم پیمانه کود حاوی نیتروژن استفاده نمایید (تقریبا ۳۰٪ نیتروژن). از کمی آب نیز استفاده کنید تا کمپوست مرطوب شود اما خیلی خیس نشود.

هر چند روز یکبار بشکه را از پهلو در سرتاسر باغ بغلطانید تا کمپوست درون آن مخلوط و هوادهی شود. پس از این کار می توان درب بشکه را برداشت تا هوا به درون آن نفوذ نماید. در بهترین حالت ، کمپوست باید بعد از ۲ تا 4 ماه آماده شود. این روش بهترین راه ممکن برای شهر نشینانی است که دارای یک باغچه کوچک هستند.

كمپوست ساز استوانه ای یا بشکه ای شکل بزرگ

كمپوست ساز استوانه ای یا بشکه ای شکل بزرگ

بشکه یا كمپوست ساز استوانه ای بزرگ

برای مقادیر بیشتری از زباله های آلی بهترین راه استفاده از ساختارهای محفظه ای می باشد. می توانیم به عنوان مثال از یک حصار سیمی سوراخ سوراخ کوچک استفاده کرده و آن را با استفاده از چند بست به هم وصل کرده و یک محفظه مدور بسازیم. قطر محفظه باید بین ۳ تا ۵ فوت و ارتفاع آن نیز دست کم 4 فوت باشد. پیش از افزودن مواد به درون محفظه نیز می توان از یک ستون در وسط آن استفاده نمود تا شکل تل حفظ شود و افزودن آب نیز آسانتر انجام گیرد. به این ترتیب ، تنها با باز کردن بست از سیمها ، حرکت دادن استوانه سیمی به اندازه چند فوت و برگرداندن ورمی کمپوست به درون آن ، می توان مواد کمپوست سازی را به آسان ترین شکل ممکن برگرداند.

محفظه سه قسمتی

این نوع محفظه یک ساختار بسیار کارآمد و بادوام در کمپوست سازی سریع می باشد. محفظه سه قسمتی مقدار قابل توجهی کمپوست را درون خود جای داده و به هوا نیز اجازه می دهد تا در آن جریان پیدا کند. این روش بر اساس یک خط تولید عمل کرده و دارای سه بخش میباشد که کمپوست هایی که در مراحل مختلف تجزیه قرار دارند ، در هر یک از این سه بخش جای می گیرند. در بخش اول ماده کمپوست ساز قرار داشته به مدت ۳ تا ۵ روز به آن گرما داده می شود سپس این ماده به قسمت دوم انتقال یافته و تا ۷ روز در آنجا خواهد بود. در ضمن به بخش اول نیز مواد جدید اضافه می شود. سرانجام ، این مواد نیز به عنوان کمپوست نهایی به قسمت سوم محفظه انتقال می یابند.

واحد کمپوست ساز آجری

واحد کمپوست ساز آجری

ساخت محفظه سه قسمتی

برای این منظور می توان از موادی مثل: چوب مقاوم در برابر پوسیدگی مانند چوب سرخ ، چوب تیمار شده با نمک یا یک ماده نگهدارنده که از نظر زیست محیطی غیر سمی و نیز سالم باشد و یا ترکیبی از چوب تیمار شده و تیر آهنی استفاده نمود.

محفظه سه قسمتی یا سه قلو

محفظه سه قسمتی یا سه قلو

اگر چوب ، تیمار شده و یا در برابر پوسیدگی مقاوم باشد ، در عرض چند سال تجزیه خواهد شد. هر محفظه باید دست کم ابعادی برابر با ۳ تا ۵ فوت داشته باشد، تا بتواند حجم کافی برای کمپوست سازی مطلوب را در خود نگه دارد. اگر در قسمت جلو از میله هایی استفاده شود که قابل جداشدن باشند ، در اینصورت دسترسی به محتویات برای برگرداندن آنها نیز ، آسانتر خواهد بود.

 واحد مخلوط کمپوست ساز

 واحد مخلوط کمپوست ساز

کارهایی که در ابتدا باید انجام گیرند عبارتند از: جمع آوری مناسب، دسته بندی یا جداسازی موادی که قابل تبدیل به کمپوست باشند، هم چنین جدا سازی موادی که قابل تبدیل به کمپوست نمی باشند و آنهایی که در محیط زیست تجزیه نمی شوند مانند پلاستیک، سنگ، شیشه، سرامیک و فلزات امری لازم و ضروری می باشد. باید زباله هایی را که بشدت توسط مواد شیمیایی دچار آلودگی شده اند نیز جدا نمود و سپس باید ماده تمیزی که برای کمپوست شدن انتخاب شده بصورت توده روی هم انباشته شود و کلوخه های بزرگ آن نیز شکسته شوند. ماده جداشده باید به مدت یک روز در لایه ای به ارتفاع یک فوت ، در مقابل نور آفتاب قرار داده شود. این کار باعث از بین رفتن موجودات نامطلوب و همچنین بوهای بد می گردد. می توان ۱۰ تا ۶۰ درصد از زباله های آلی روزانه را که باید به ورمی کمپوست تبدیل شوند ، با خرده برگهای از پیش تیمار شده مخلوط نمود.

مواد لازم برای ساخت بستر

این ماده شامل پایین ترین لایه از غذای کرمهای خاکی است که لازم است به ورمی کمپوست تبدیل گردد برای شروع و تکرار این عمل در آینده می توان از هر ماده تجزیه پذیر در محیط زیست برای بستر سازی استفاده نمود. موادی از قبیل : پوست موز، مغز نارگیل و برگهای خشک گیاهان ، تفاله نیشکر ، ساقه محصولات کشاورزی ، علفها یا سبوس، پیت رسیده (که دست کم به مدت ۲۶ ساعت در آب خیسانده شده باشد) ، علفهای کوتاه شده از باغچه، برگهای بیجان ، تراشه های چوب ، روزنامه ها (که خرده شده و در آب خیس خورده اند) ، علفهای کوتاه شده و مواد زاید باغچه ایی نباید سبز باشند بلکه باید مدتی از چیدن آنها گذشته باشد. برای بستر سازی می توان از هر ماده آلی مرطوب شده استفاده نمود. از زباله های غذایی احشام یا غذاهای دورریز آنها نیز می توان برای این منظور استفاده کرد.

شرایط ایده آل برای زندگی کرمهای خاکی

کرمها را در دمای ۵۰ تا ۷۰ درجه فارنهایت نگه دارید، زیرا این دما میانگین دمای مطلوب برای بستر کرمی است. میزان رطوبت متوسط نیز باید ۵۰٪ باشد ، همچنین کرمهای خاکی را دور از معرض بارش باران نگه دارید. کرمها در زیر باران یا تحت رطوبت زیاد غرق شده و یا در همه جا پراکنده می شوند و سرانجام اینکه به بستر باید تا حد امکان به pH حدود 6.5 نزدیک باشد، در حالی که pHهای حدود 7 و 6 به ترتیب محدوده های بالاتر و پائین تر pH می باشند.

منبع

چگونه یک ظرف کمپوست در حیاط خانه درست کنیم

یک پیام بگذارید
پست الکترونیک شما منتشر نمی شود
تمام فیلدهای ستاره دار می بایست پر شوند *

× عضویت در گروه تلگرام کشاورزی پادیاب