آب

درخت فندق به مقدار آبی نیاز دارد که با بارندگی های فصلی 800 تا 1000 میلی متر یا بالاتر در سال و با پراکنش مناسب، یا به همین میزان با آبیاری های دستی و کمکی تأمین شود. لازم به ذکر است که درخت فندق هنگام برداشت (شهریور تا مهر) نیازی به بارندگی ندارد تا میوه آن قابل برداشت شود. میزان رطوبت نسبی مورد نیاز فندق، 80-60 درصد می باشد.

خاک

درخت فندق از جمله درخت هایی است که عموما با هر خاکی سازش دارد، اما برای رشد بهتر و تولید میوه بیشتر، نیاز به خاکی دارد که نیمه عمیق تا عمیق (بیش از 50 سانتی متر) باشد و قدرت جذب آب بیشتری داشته باشد.

عمق نفوذ ریشه های گیاه یونجه چه مقدار می باشد؟ نیاز آبی یونجه چگونه است؟ روش های مناسب جهت آبیاری یونجه در شرایط مختلف چه روشی می باشد؟

یونجه گیاهی است که در برابر خشکی مقاومت نسبی دارد. با این حال محصول یونجه خوب در اراضی با خاک های مناسب و عمیق و آب فراوان تولید می شود. یونجه دارای ریشه های عمیقی است، به طوری که در شرایط مطلوب خاک و رطوبت، ریشه هایش تا بیش از ده متر نفوذ می کند. بایستی توجه داشت که ریشه های فعال یونجه تا عمق یک تا سه متر نفوذ می کند. با این همه یونجه توان جذب رطوبت از منابع سطحی و عمیق خاک را دارد.

آب مورد نیاز یونجه بستگی به عوامل مختلفی مانند میزان تبخیر و تعرق، ارقام مختلف یونجه، حاصلخیزی خاک، قابل دسترس بودن آب و اثرات متقابل این عوامل عمده دارد.

به طور کلی برای تولید یک تن ماده خشک، یونجه نیاز به 15 سانتی متر آب دارد. از این رو حداقل بارش 5 سانتی متر در هفته تا زمان برداشت برای تولید یونجه مورد نیاز است.

خیار از نظر پرورش به دو گروه تقسیم می شوند:

1- خیار هایی که فقط در داخل گلخانه پرورش پیدا می کنند و به نام خیار پیش رس معروف هستند. در این نوع خیار ها فقط گل های ماده وجود دارد و میوه ها نیازی به گرده افشانی ندارند. برای پرورش خیار در گلخانه صرفا باید بذور پارتنوکارپیک یا هیبرید (F1) خریداری و از کاشت بذور معمولی در گلخانه جلوگیری به عمل آید.

2- خیارهایی که در محیط آزاد پرورش داده می شوند. این خیار ها ترد و شکننده بوده و در اندازه های مختلف، محصول آن ها را برداشت می کنند. که در این نوع خیار ها گل های نر و ماده جدا از هم بوده و گل های نر زود تر از گل های ماده ظاهر می گردند.

آب یکی از مهم ترین عوامل رشد و نمو جو و سایر نباتات است. چون دوره زندگی جو از گندم کوتاهتر است، به همان نسبت نیز نیاز جو به آب کمتر از گندم است. مقدار آب لازم برای جو های پاییزه بیشتر از جو های بهاره بوده و از کاشت تا برداشت 4 تا 7 هزار متر مکعب در هکتار است.

حساس ترین مرحله به تنش رطوبتی مرحله بین گرده افشانی و رسیدن دانه ها می باشد که باعث کاهش قابل ملاحظه وزن هر دانه می شود. در مجموع مراحل حساس زندگی جو که در آن احتیاج بیشتری به آب دارد عبارتند از:

1) مرحله جوانه زدن

2) مرحله به ساقه رفتن

3) مرحله تولید سنبله

4) مرحله تولید گل

5) مرحله تولید دانه

درخت خرمالو می تواند در انواع مختلفی از خاک ها به خوبی رشد کند. ولی خاک های متوسط نظیر خاک لومی و شنی لومی مناسب این گیاه است. اگر خرمالو در خاک سنگین کشت گردد، اکثر میوه ها ریزش می نمایند.

خاک مناسب برای کشت خرمالو بایستی حاصلخیز باشد و آب به آسانی در آن نفوذ نماید. علاوه بر این از نظر رطوبت، خاک باید بدون اینکه دارای رطوبت زیاد باشد، خنک و دارای نم کمی باشد.

درخت خرمالو دوره های کوتاه مدت خشکی را تحمل می نماید، ولیکن تنش خشکی و تدوام آن در اوایل تابستان ریزش برگ و میوه ها را قبل از رسیدن افزایش می دهد. درخت خرمالو از جمله درختانی است که به دور آبیاری و کیفیت آب حساسیت زیادی دارد. تجربه نشان داده است که اغلب درختان خرمالو که در باغچه منازل کشت شده اند به دلیل نامنظم بودن دوره آبیاری و زیادی کلر در آب شهر شدیدا دچار ریزش میوه شده اند.

انواع مختلف کاهو تقریبا در همه جا و در باغ های خانگی کشت می شوند. هر شخصی معمولا نوعی را جهت کشت انتخاب می کند که به طور قابل قبولی به یک محیط و فصل خاص سازگار باشد. هر چند که کاهو جهت تولید تجاری تا حدودی از نظر جغرافیایی و فصلی محدودیت دارد. رشد محصول با کیفیت بالا به اقلیم و خاک مناسب بستگی دارد. کاهو یک محصول فصل خنک بوده که به خاک خوب و آب کافی نیاز دارد. در نواحی که به صورت طبیعی اغلب اوقات خنک می باشند، کاهو را می توان تقریبا در تمام طول سال کشت کرد.

کاهو در انواع خاک های معدنی (خاک های دارای رس فراوان تا خاک های شنی) رشد می یابد. خاک های رسی دارای بافت سنگین بوده، آب را به خوبی نگه داشته و در تابستان خنک و در زمستان گرم هستند. خاک های شنی سبک بوده، آب را به خوبی نگه نداشته و از خاک های رسی گرمتر هستند.

انتخاب مکان کشت

انجیر قادر است در دامنه وسیعی از خاک ها، از جمله خاک های رسی سنگین لومی و شنی سبک، رشد کند. البته خاک باید حداقل تا عمق یک متر زهکش مناسبی داشته باشد. انجیر نسبت به شوری تحمل بالایی دارد و تا هدایت الکتریکی 6 میلی زیمنس بر سانتی متر علایم تنش در درخت بروز نمی کند. در حالی که در اکثر درختان میوه هدایت الکتریکی آب آبیاری نباید بیش از 2 میلی زیمنس بر سانتی متر باشد. به علاوه، انجیر خاک هایی با PH 8-5/5 را تحمل می کند.

آبیاری انجیر

انجیر در مقایسه با اکثر درختان میوه خشکی را بهتر تحمل می کند و بنابراین برای کشت در مناطق خشک مناسب است. با این حال، اطلاعات اندکی درباره ی نیازهای آبی این گیاه در این مناطق وجود دارد. انجیر نسبت به سایر درختان میوه حساسیت کمتری به کیفیت آب دارد. تعداد دفعات آبیاری به اندازه و قدرت درخت، نوع خاک و میزان بارندگی بستگی دارد.

کاشت خربزه

در بسیاری از مناطق، خربزه کاران اقدام به پیش رس کردن خربزه می کنند. بدین ترتیب که خربزه را در اواخر اسفند کاشته و برای اینکه سرمای زمستانه و دیررس بهاره آسیبی به جوانه ها نزند، بلافاصله بعد از قرار دادن بذر خربزه در خاک یک سطل پلاستیکی از جنس مواد شفاف و یا پلاستیک به عنوان پوشش محافظ بر روی محل گویچه ها (کپه ها) قرار می دهند.

نوع دیگر پیش رس کردن، کاشت خربزه در زیر تونل های لاستیکی است. در نوع اول کاشت بذر به صورت دستی و در زمین های بزرگ همراه با صرف وقت و هزینه بالا می باشد. در اکثر موارد از پلاستیک استفاده می کنند که پس از رفع خطر سرما پلاستیک ها برداشته می شوند.

فضای مورد نیاز

برای کشت قارچ می توان از یک اتاق، زیرزمین، انبار متروکه، یا هرمکان خالی دیگر که دارای سقف مناسب باشد، استفاده نمود. این مکان باید توانایی نگهداری دمای اتاق را داشته باشد بطوری که تا حد امکان از اختلاف شدید درجه حرارت جلوگیری کند.

محیط کشت

محیط کشت قارچ از کاه گندم، کاه جو، کاه برنج، تراشه چوب صنوبر و ... تهیه می شود. در این کشت از خاک و کود استفاده نمی شود، بنابراین هیچگونه آلودگی زیست محیطی ندارد.

آبیاری

زمانی که کیسه ها پاره می شوند، چنانچه رطوبت محیط پایین باشد، سطح کاه خشک شده و بایستی با مقادیر خیلی کم آب بصورت اسپری آبیاری شود. آبیاری ممکن است روزی دوبار یا بیشتر انجام شود. باید توجه داشت که آبیاری 48 ساعت قبل از برداشت قارچ ها متوقف می شود. پس از برداشت محصول می توان آبیاری را ادامه داد.

آبیاری

به طور کلی، نهال های جوان انبه به 30-20 لیتر آب در هر 4 تا 5 روز در 3-2 ماه نخست استقرار گیاه نیاز دارند. برای بقیه ایام در سال اول، مقدار آب آبیاری ممکن است به 40 الی 50 لیتر در 7 تا 10 روز افزایش یابد.

در طول سال دوم مقدار آبیاری تا حدود 100 الی 150 لیتر در هر 10 روز افزایش می یابد. آبیاری بیشتر در طول دوره خشک سال ممکن است لازم باشد. در سال سوم 300-200 لیتر برای هر درخت در هر 15 روز یک بار کافی می باشد. میزان آبیاری را با توجه به شرایط خاک و میزان و طول دوره بارندگی می توان کم یا زیاد و دور آبیاری را کوتاه یا بلند نمود.