بذر گیاه جعفری که  توسط شرکت پاکان بذر اصفهان  عرضه می شود دارای خلوص  94 درصد و قوه نامیه  70 درصد است. این بذر را  باید در فصل بهار  کشت نمود. عمق لازم برای کاشت این بذر 3 تا 5 برابر ضخامت بذر  می باشد.

نام فارسی: جعفری، نام انگلیسی: Pericle-Parsley ، نام علمی: Peteroselinum crispum ،  نام عربی: بَقدونِس

جعفری گیاهی است دوساله که به حالت خودرو و نیمه خودرو  در اکثر نواحی جنوب شرقی اروپا، شمال آفریقا، آسیا و ایران یافت می‌شود. ارتفاع آن تا حدود 2 متر گزارش‌شده است، دارای ریشه راست دوکی‌شکل می‌باشد. برگ‌های جعفری، شفاف و به رنگ سبز کاملاً تیره، دارای بریدگی‌های لوزی یا مثلث شکل است. حاوی گل‌های کوچک به رنگ سبز  و حالت مجتمع  به‌صورت چتر مرکب است. میوه آن دارای بو و طعم بسیار معطر است، میوه جعفری کوچک و به قطر 1 میلی‌متر و به رنگ سبز می‌باشد.

اکولوژی

جعفری جز آن دسته  گیاهانی می‌باشد که در مقابل خشکی حساس ولی در مقابل سرما بسیار مقاوم می‌باشد. جعفری را می‌توان در هر نوع آب و هوایی کشت کرد ولی در آب‌وهوای خنک بهترین نتیجه را ازنظر عملکرد می‌دهد. زمین مناسب برای کشت این محصول زمین‌های نیمه سنگین با هوموس، لومی و شن لومی می‌باشد. رشد جعفری در خاک‌های عمیق بهتر است زیرا  این خاک‌ها  دارای مواد غذایی باارزش بالایی هستند. ph مناسب خاک برای این گیاه 6 تا 7 است

آماده‌سازی خاک جهت کشت؛

یکی از شرایط اساسی برای افزایش عملکرد نوع خاک(زمین) و آماده‌سازی آن می‌باشد. زمین مورد کشت در ابتدا باید نرم و مرطوب باشد(رطوبت گاو رو)، بهتر است قبل از کشت  زمین کود داده شود( البته باید توجه داشت که از کودهای دامی نپوسیده استفاده نگردد چرا که باعث سوختگی گیاه موردنظر می‌گردد).

زمان کاشت؛

زمان کاشت جعفری در مناطق معتدله در بهار و گاهی نیز در پاییز است. جعفری را در ردیف‌هایی به فاصله 15 تا 20 سانتی‌متر ردیف می‌کارند، فاصله بین ردیف‌ها نیز  25 سانتی‌متر است.

نحوه کاشت؛

بذر جعفری جز آن دسته از بذوری است که جوانه‌زنی دیرهنگام دارد و جوانه‌زنی آن حدود 20 تا 25 روز به طول می‌انجامد. دو نوع روش جهت کشت بذر جعفری وجود دارد: 1. کشت مستقیم بذر در خاک؛ عمق کشت در مورد این سبزی حدود 6 تا 8 میلی‌متر است. در بعضی مناطق جعفری را به‌صورت دست پاش در کرت‌های کوچک  می‌کارند و در بعضی مناطق به‌صورت روش خطی کاشته می‌شود. 2. کشت نشاء: نشاء گیاهچه ای است که بعد از گذراندن دوران جوانه‌زنی و سبز شدن و پس از مساعد شدن آب‌وهوا به زمین اصلی انتقال داده می‌شود. این روش بسیار مناسب است  و دارای مزیت‌های زیادی از قبیل کاهش مصرف آب  کاهش هزینه‌هایی مثل وجین علف‌های هرز، تنک کردن و … می‌باشد.

برداشت؛

میوه‌های جعفری را از اول مرداد تا شهریورماه، ریشه‌های آن در آبان ماه و برگ‌ها از اواسط خرداد تا اواسط آبان برداشت می‌شوند. برداشت به دو صورت است؛ دستی و استفاده از ماشین‌های برداشت.

ارزش غذایی؛

جعفری منبع بسیار خوبی از روغن‌های فرار، فلاوونوئید تا، ویتامین C و A و K  می‌باشد و  از روغن‌های فرار  آن می‌توان به لیمونن و آلفا توژن اشاره کرد. این روغن های فرار از شکل گیری تومورها جلوگیری می‌کنند و همچنین خنثی کردن انواع مواد سرطان‌زا جز وظایف این روغن‌هاست

از مزایای جعفری می‌توان به؛ خواص آنتی‌اکسیدانی و آنتی باکتریایی ، از بین برنده بوی بد دهان،تقویت‌کننده بینایی، مؤثر در کاهش وزن، مؤثر در کاهش پوکی استخوان و درمان کم‌خونی اشاره کرد.

علائم کمبود نیتروژن در جعفری

ابتدا رنگ برگ‌ها  سبز روشن گردیده و سپس زرد می‌شود و گیاه از نظر قدی رشد کمی کرده و کوتاه می‌ماند