بذر پیازچه که محصولی از شرکت پاکان بذر است دارای قوه نامیه 80 درصد و درصد خلوص 96 درصد می‌باشد. این بذر را از اوایل اسفند تا اواخر خرداد در عمق یک سانتی‌متری خاک کشت می‌کنند. این محصول 30 تا 50 روز پس از کاشت قابل‌برداشت است.
پیازچه یا پیاز بهار (با نام انگلیسی scallion) گیاهی است دارای ریشه‌های سطحی و در انتهای ساقه پیازچه به‌صورت استوانه‌ای ضخیم در خاک و برگ‌ها در اطراف آن قرار می‌گیرند و مواد غذایی در آنها ذخیره می‌شود .اصل و نسب پیازچه به مدیترانه و آسیای مرکزی می‌رسد.
از نظر ژنتیکی این سبزی مغذی خواهر سیر و پیاز است پیازچه گیاهی معطر است که هم می‌تواند به‌صورت خام مصرف شود هم در انواع غذاها استفاده شود. بیشتر انواع پیازچه‌ها، پیازهای جوان هستند که قبل از رسیدن برداشت می‌گردند و ازنظر گیاه‌شناسی گیاهانی دائمی هستند یعنی چند فصل رشد مداوم می‌توانند زنده مانده و گل دهند.
گیاه پیازچه دارای ریشه‌سطحی است بنابراین سله شکنی و وجین نباید عمیق باشد. عمل وجین باید 1 تا 2 هفته پس از کشت باید صورت بگرید تا به گیاه چه آسیبی وارد نشود. پیازچه از جمله گیاهانی است که به آب فراوانی احتیاج دارد و باید زمین مرطوب نگه‌داشته شود ولی اگر میزان آب دهی بیش‌ازحد باشد باعث دیررس شدن و زردی برگ‌ها می‌شود و البته کم‌آبی نیز باعث کاهش عملکرد می‌شود. البته میزان مصرف آب و یا نیاز به آب برای گیاه با توجه به منطقه کشت، زمان کاشت، روش تولید و نوع خاک متغیر است. پیازچه نیاز زیادی به نور دارد. بنابراین تعداد روزهای آفتابی در رشد و نمو گیاه مؤثر است. پیازچه یک محصول فصل خنک است و دمای مناسب برای رشد غده پیازچه 25 درجه سانتی گراد و در دمای بالاتر از 27 درجه سانتی گراد کاهش محصول دیده می‌شود. پیازچه نسبت به اسیدی ته خاک بسیار حساس است بنابراین مناسب‌ترین خاک برای کشت پیازچه خاک‌های هوموسی با pH بین 5.5 تا 6.5 می‌باشد.
بذر پیازچه را در دو فصل معتدل از نظر آب و هوایی یعنی بهار و تابستان کشت می‌کنند. کشت پیازچه در ایران در اکثر نواحی به‌صورت کرتی انجام می‌گیرد فاصله کرت‌ها را برای کشت 30 تا 40 سانتی‌متر و فاصله بوته‌ها را روی هر کرت 2 تا 3 سانتی‌متر در نظر می‌گیرند. هر چه بذرها تنک‌تر کشت شوند محصول بهتری خواهد داد. پیازچه برای رشد به خاک‌های غنی احتیاج ندارد ولی اگر به مقداری کمپوست و خاک‌برگ به خاک اضافه شود محصول بهتری خواهد داد. زمان آبیاری نیز هر سه روز یک‌بار مناسب می‌باشد. عمق کاشت به میزان قطر بذر حدود نیم سانت است.
زمان جوانه زدن 10 روز پس از کاشت می‌باشد بعدازاینکه بذرها سبز شدند و کمی بزرگ‌تر شدند اگر فاصله بعضی پیازچه‌ها به هم نزدیک است بهتر است برخی‌ها را از خاک در بیارید و تراکم را کم کنید. دفع علف‌های هرز از بدو رویش گیاه به‌وسیله وجین و یا در کشت‌های مکانیزه توسط علف‌کش‌ها انجام می‌گیرد.
برداشت پیازچه زمانی صورت می‌گیرد که حداکثر یک سوم برگ‌های پیازچه به‌طرف پایین خم‌شده باشند.
از جمله بیماری‌های پیاز می‌توان به پوسیدگی خاکستری پیازچه، آنتراکنوز، لکه برگی آلترناریایی، سفیدک دروغی، زنگ و سیاهک اشاره کرد. از جمله آفات آن نیز می‌توان به تریپس و مگس پیاز که به پیازچه نیز خسارت می‌زنند اشاره کرد.
پیازچه منبع بسیار خوبی برای ویتامین ث، کروم، فیبر غذایی و منبع خوبی برای منگنز، مولیبدن، ویتامین ب6، اسیدفولیک، پتاسیم، فسفر، ترکیبات سولفیدی شامل سیستئین، سولفوکسید و فلاونوئیدها، ساپونین ها و ایزوتیوسیانات ها است. نکته قابل‌توجه در مورد پیازچه وجود مواد مغذی فراوان است به‌طوری‌که مواد موجود در پیازچه 100 برابر بیشتر از پیاز معمولی و رشد کرده اندازه‌گیری شده است و البته بیشتر این مواد در قسمت سبز رنگ پیازچه قرار دارد.
خواص دارویی پیازچه را می‌توان بسیار شبیه به تره و پیاز دانست. پیازچه دارای خواص ضد سرطانی، ضد میکروبی، ضد فشارخون، ضد چربی و ضدالتهاب دانست.
