کتاب زراعت و اصلاح یونجه توسط رضا میرولی پور، بنفشه یوسفی، ایمان آزادی، سعید امیری، سیمین حقیقی و بابک مقصودی نگاشته شده است و در ۴ فصل به کاشت، داشت و برداشت یونجه می پردازد.

فصل اول به تاریخچه، مبدا و گیاهشناسی یونجه می پردازد.

فصل دوم در ارتباط با کاشت یونجه می باشد که قسمت های مختلف آن به شرح زیر است:

کاشت، عملیات آماده سازی زمین، روش های کاشت، میزان بذر مصرفی، عمق کشت، ارقام یونجه و اکولوژی یونجه

فصل سوم به داشت یونجه می پردازد که شامل مدیریت علف های هرز در مزارع یونجه، علف کش های مورد استفاده در مزارع یونجه، آفات و بیماری های مهم یونجه، آبیاری یونجه، کودهای مورد نیاز یونجه، تناوب زراعی یونجه، تولید بذر، خاک، روش های اصلاح یونجه و … می باشد.

فصل چهارم در رابطه با برداشت یونجه می باشد و شامل قسمت های زیر می باشد:

برداشت یونجه، ارفاع برش یونجه، تجهیزات برداشت یونجه، مصارف یونجه، عملکرد یونجه، کیفیت یونجه، یونجه خشک، خواص دارویی و …

مروری بر مقدمه

اهمیت و ارزش غذایی علوفه یونجه به حدی است که موجب شده به ملکه نباتات علوفه ای معروف گردد. خاستگاه و مرکز پیدایش یونجه ایران زمین است. یونجه یکی از مهم ترین گیاهان علوفه ای برای حیوانات اهلی است. زیرا داری مقدار زیادی پروتئین، ویتامین های مختلف، انرژی و قابلیت هضم پذیری بالاست. همچنین در برگرداندن علوفه یونجه برای حاصل خیزی خاک، اصلاح ظرفیت نگهداری آب و خاک به صورت مالچ و استخراج مواد معدنی و نیتروژن در لایه پایینی استفاده می شود.

کشت یونجه سابقه بسیار طولانی دارد به طوری که قدمت آن به ابتدای تاریخ تمدن می رسد. کاشت یونجه در اکثر نقاط دنیا رایج بوده و روز به روز به سطح زیر کشت آن افزوده می شود. بهترین شرایط برای رشد و نمو یونجه در مناطق خشک، آفتابی، گرم و با آب فراوان می باشد.

غذای دام های نشخوار کننده، سیستم پیچیده ای را در دنیا از نظر تولید غذایی به نمایش می گذارد. ۷۵ درصد غذای تولید شده دنیا را حیوانات نشخوار کننده مصرف می کنند.

۸۰-۶۰ درصد غذای حیوانات نشخوارکننده را علوفه تامین می نماید. ۱۸ درصد غذای بشر و ۳۶ از پروتئین مصرفی انسان را علوفه تامین می کند و از این لحاظ بهترین وسیله برای تقویت غذایی بشر می باشد. یونجه گیاهی است که بیشترین تولید در میان علوفه ها را در دنیا به خود اختصاص داده است. در دنیا یونجه به عنوان غذای دام به طور مستقیم به صورت چراگاه و یا در دامداری های صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد و به عنوان منبع هیدرات کربن و پروتئین دام مورد استفاده قرار می گیرد.