ساختن یک سیستم هیدروپونیک خانگی توسط شما هم ساده است و هم می تواند برای شما جذاب باشد. این سیستم برای گیاهان آب دوستی مانند کاهو و گوجه فرنگی بسیار مناسب می باشد. در ادامه این مقاله از سایت پادیاب با سه روش ساخت یک سیستم هیدروپونیک خانگی آشنا می گردید.
گام اول: انتخاب سیستمی که شما قصد ساخت آن را دارید.
این انتخاب ها شامل:
– آب کشت: این روش یک گزینه کم هزینه و راحت برای ساخت است. در این روش گیاه شما در آب با کمک یک یونالیت ( StyroFoam ) معلق می ماند. آب با یک محلول مغذی پر شده است. در روش آب کشت شما می توانید 5 تا 6 گیاه در هر 20 لیتر کشت نمایید.
– چند جریانی: این روش دارای هزینه متوسطی است و گزینه ای می باشد که ساخت آن کمی سخت می باشد. این روش به قدرت جذب گیاه از جریان آب و مواد مغذی داخل سینی کشت بستگی دارد. شما با استفاده از یک تایمر می توانید سطح آب را کنترل کنید. با کمک این سیستم می تواید گیاهان زیاد را در یک زمان پرورش دهید.
– روش جذر و مدی: این روش دارای هزینه پایین و ساخت آن نسبتا آسان است. در این روش سینی کشت گیاه شما در بالای مخزن قرار داده و به وسیله لوله به مخزن متصل می شود. یک پمپ آب، آب و مواد مغذی را به گیاه پمپ می کند. محلول اضافی به مخزن برای استفاده های بعدی بر می گردد. با کمک این روش مقدار متوسطی از گیاهان را می توان کاشت.
گام دوم: تمام وسایلی که برای انجام این پروژه نیاز دارید را جمع آوری کنید.
مرحله اول:
یک ظرفی برای استفاده به عناون مخزن پیدا کنید. این ظرف می تواند یک آکواریوم و یا یک سطل مستطیل شکل پلاستیکی باشد (این ظروف را به راحتی می توانید در پلاسکو فروشی ها پیدا نمایید ). اگر ظرف شما در برابر نور عایق نشده می توانید آن را با رنگ سیاه ، رنگ نمایید و یا اگر قصد دارید از آن ظرف برای کارهای دیگر هم استفاده کنید آن را با یک پلاستیک زباله تیره رنگ ضخیم بپوشانید.
نکته: اگر اجازه دهیم نور وارد مخزن ما شود، آنوقت به جلبک این فرصت را داده ایم که در مخزن ما رشد کنند و همین امر رشد گیاه ما را دچار اخلال می کند زیرا آنها اکسیژن و مواد غذایی گیاه ما را می ربایند.
نکته: پیشنهاد می شود که از ظرفی استفاده کنید که درازا و پهنای آن از بالا تا پایین یکسان باشد.
مرحله دوم:
اگر امکان دارد از یک آکواریوم یا ظرفی مشابه آن به عنوان مخزن استفاده نمایید. اگر مخزن شما شفاف است حتما آن را رنگ سیاه کنید و اجازه دهید کاملا خشک شود. قبل از رنگ کردن مخزن، یک نوار چسب را از لبه تا پایین آن قرار دهید و بعد از خشک شدن رنگ آن را بردارید. از فضای رنگ نشده می توانید سطح آب و مقدار آن را در داخل مخزن اندازه گیری نمایید.
نکته: ایجاد این خط نمایش، خیلی ضروری نمی باشد و شما می توانید با قرار دادن یک شناور در داخل آب و مشاهده آن از طریق ظروف نگهدارنده گیاه سطح آب را اندازه گیری کنید.
نکته: افزودن خطوط مدرج صحت کار شما را در مشاهده سطح محلول مغذی افزایش می دهد.
مرحله سوم:
با استفاده از یک متر طول و عرض مخزن خود را اندازه بگیرید. طول و عرض مخزن خود را از لبه های داخلی اندازه بگیرید. سپس یک یونالیت را نیم سانت کوچکتر از مقدار اندازه گیری شده برش دهید.
نکته: برای مثال اگر ابعاد مخزن، 90 در 50 سانت باشد شما باید فوم یونالیتی خود را 49.5 در 89.5 سانتیمتر برش دهید.
نکته: یونالیت باید به خوبی در ظرف شما فیکس شود و همینطور فضای کافی هم برای نصب شناور نشان دهنده تغییر سطح آب داشته باشد.
مرحله چهارم:
هنوز زود است تا یونالیت را بر روی مخزن بگذارید. ابتدا، شما باید جای گلدان ها را در یونالیت برش دهید و سپس گلدانها را درون فوم قرار دهید.
نکته: با استفاده از یک مداد یا خودکار، خطی دور انتهای گلدان بر روی یونالیت خود بکشید. با یک وسیله تیز مانند چاقو یا کاتر محل آن را برش دهید تا جای گلدانها در بیایید.
نکته: در انتهای یکی از اضلاع یونالیت دایره کوچکی را برای لوله هوایی که داخل مخزن می رود، برش دهید.
مرحله پنجم:
تعداد گیاهانی که شما می خواهید پرورش دهید به اندازه ظرف شما و نوع گیاهی که می خواهید پرورش دهید بستگی دارد. به یاد داشته باشید فضای مناسب برای هر گیاه، فضایی است که نور کافی به آن برسد.
مرحله ششم:
پمپی که شما انتخاب می کنید باید به اندازه کافی قدرت داشته باشد تا اکسیژن کافی برای پایداری گیاه را تامین کند. برای این کار می توانید از یک متخصص هیدروپونیک سوال نمایید. اندازه ظرف خود را بر حسب لیتر به آنها بگویید تا بتوانند توصیه های لازم را به شما بکنند.
مرحله هفتم:
شیلنگ هوا را به پمپ خود وصل نمایید و نازل خروجی هوا را به سر دیگر شیلنگ متصل نمایید. طول شیلنگ شما باید به اندازه کافی بلند باشد تا بتواند از پمپ تا وسط کف مخزن برود. این کار کمک می کند تا حباب های اکسیژن به اندازه کافی به تمام ریشه ها برسند. دقت کنید که قطر شیلنگ شما مناسب پمپ شما باشد.
نکته: برای اینکه حجم مخزن خود را به صورت تقریبی به دست بیاورید می توانید با استفاده از یک ظرف یا بطری یک لیتری مخزن خود را پر کنید. با شمارش تعداد دفعاتی که آب به داخل مخزن می ریزید می توانید حجم مخزن خود را اندازه گیری کنید.
مرحله هشتم:
راه اندازی سیستم هیدورپونیک.
مخزن را با محلول مغذی پر نمایید.
یونالیتی که قبلا آماده کرده اید را نصب نمایید.
شیلنگ هوا را از محلی که برای آن تعبیه کرده اید عبور دهید.
نشاء های گیاهان خود را در گلدان ها قرار دهید و در محل های خود بر روی یونالیت قرار دهید.
پمپ هوای خود را روشن کنید. حال سیستم هیدروپونیک دست ساز شما شروع به کار کرد.
مرحله 1: شش گلدان خود را بر روی یک سطح پایدار قرار بدهید. مطمئن شوید که سطح یونالیت شما کج نشده باشد وگرنه سیستم شما کار نخواهد کرد.
مرحله 2: شیلنگ ها و اتصالات پی وی سی را به مخزن خود وصل کنید. اگر ظرف شما برای سیستم هیدروپونیک مولتی فلو طراحی شده باشد، با تغییر سطح آب در ظرف خود سیستم به صورت اتوماتیک روشن و خاموش می شود. بنابراین این ظروف مطمئن تر و دارای کارایی بیشتری برای سامانه هایی که دارای تخلیه و پر شدن هستند، دارند پس ما می توانیم از همین ظروف برای روش جذر و مدی هم استفاده کنیم.
مرحله سوم: گیاهان را درون گلدان های خود قرار دهید. مطمئن شوید که همه قسمت های این سامانه به خوبی کار کنند.
مرحله 1: برای مخزن خود یک مکان مناسب پیدا کنید. سینی گیاهان را بر روی مخزن قرار دهید. اگر سینی بر روی مخزن خوب قرار نمی گرفت یک چهارچوب حمایت کننده برای سینی خود نصب کنید.
مرحله 2: یک سامانه پر کننده/تخلیه کننده برای سینی خود نصب کنید. شیلنگ ها را به پمپ آب وصل کنید و آنها را در مخزن قرار دهید. چند بار امتحان کنید که جریان آب اضافی حتما به مخزن برگردد.
مرحله 3: بر روی پمپ خود یک تایمر نصب نمایید.
مرحله 4: گیاهان و گلدانهای آنها را در سینی قرار دهید.
پمپ هوا باید 7 ساعت در طول شبانه روز روشن باشد. مخصوصا در موقعی که شما همراه پمپ هوا از پمپ آب استفاده نمی کنید. اگر شما از پمپ آب هم استفاده می کنید (برای روش های جذر و مدی و یا آبیاری قطره ای و غیره) دیگر نیازی نیست که پمپ هوای شما 7 ساعت در طول شبانه روز روشن باشد. به طور کلی می توان گفت که اکثر پمپ های هوا بسیار کم صدا و دارای مصرف انرژی کمی هستند و شما فقط می توانید از آنها برای تامین اکسیژن اضافی و جریان اکسیژن استفاده کنید.
پمپ هوا به تولید اکسیژن اضافی و جلوگیری از راکد شدن آب کمک می کند. اگر شما از پمپ استفاده نکنید باید هر روز آب مخزن خود را عوض کنید و از PH مناسب اطمینان حاصل کنید.
ماهی اکسیژن آب را افزایش نخواهد داد، بلکه اکسیژن هم مصرف می کند. ماهی ها بوسیله فضولات خودشان مواد مغذی به آب اضافه می کنند و همچنین ریشه و گیاه را هم می خورند البته نه به اندازه ای که به گیاه آسیب برسانند.
این موضوع به گیاهی که شما می خواهید پرورش دهید بستگی دارد. من برای پرورش برنج در سامانه هیدروپونیک از PH 5.8 استفاده می کنم.
شما می توانید از همان ابتدا دانه ها را در فیبر کوکونات پرورش دهید. خاکی که به نشاء شما هست ممکن است هنگام شسته شدن با آب وارد سیستم شده و باعث انسداد در آن شود.
yoast-structured-data-blocks-images-cache |
a:0:{} |
بعد از توضیح مختصر در ارتباط با سیستم های آبیاری، تجهیزات و سازه های گلخانه های خانگی اشاراتی به سیستم های کشت بدون خاک در این شماره خواهیم داشت.
سیستم های کشت بدون خاک از جمله سیستم های مدرن و پیشرفته ای هستند که امروزه همچنان مورد توجه گلخانه های مهم و مدرن دنیا قرار می گیرند. سیستم هایی نظیر سیستم های هیدروپونیک، سیستمهای آکواپنیک و سیستم ایروپنیک که همگی نسل های پیشرفته کشت بدون خاک هستند با تحول در سیستم های نوین گلخانه ای روز به روز مدرن تر از گذشته به بازار عرضه می شوند. سیستم های کشت روز به روز مدرن تر و کارآمدتر از گذشته در خدمت صاحبان سرمایه برای بازده ای بالاتر قرار میگیرند. در ادامه مقالات قبلی به سیستم های کشت بدون خاک هیدروپونیک می پردازیم و در راه اندازی یک واحد کوچک هیدروپونیک به نکاتی کلیدی اشاره خواهیم داشت. پیش از پرداختن به این بحث حتما برای شما این سوال پیش آمده است که کشت بدون خاک چه مزایایی نسبت به کشت های خاکی دارند؟ در پاسخ به سوال مذکور به موارد زیر میتوانیم اشاره کنیم:
· کشت های بدون خاک بازده کیفی و کمی محصولات را بسته به نوع محصول بالا می برد.
· کشت های بدون خاک، محصولات را از آفات و بیماری های خاکزی محافظت میکند. لازم به ذکر است برخی بیماری های نظیر گال طوقه در گل رز از طریق پایه های آلوده رز به بستر کشت وارد می شوند. لذا باید در استفاده از نهاده های عاری از ویروس دقت شود.
· کشت های بدون خاک مصرف آب را به میزان قابل توجهی کاهش می دهند.
بنابراین امروزه گلخانه های بزرگ به سمت سیستم های نوین کشت حرکت کرده و فرضا با تلفیق پرورش ماهیان خوراکی نظیر تیلاپیا با کشت هیدروپونیک سیستم های جدیدتری به نام آکواپنیک بوجود آمده است که در مجالی دیگر به آنها اشاراتی خواهیم داشت. اما در مورد هیدروپونیک که موضوع این مقاله است به معرفی چند بستر می پردازیم. با محصول گل رز به عنوان اولین نمونه شروع می کنم. در کشت بدون خاک گل رز تلفیق دو ماده پرلیت و کوکوپیت اثر بخشی بسیار خوبی داشته است. که با درصدهای معینی در بسترهای کشت استفاده می شوند. از دیگر مواد مورد استفاده پشم سنگ است که قابلیت بالایی در نگه داری از آب و تهویه مناسبی برای رشد ریشه ها دارد آن چیز که در مورد بسترهای کشت اهمیت دارد اجرای دقیق و به موقع شستن بسترها است که به آن آبشویی می گویند. چرا که با تجمع عناصر غذایی در بسترها، پدیده ی جذب مواد غذایی به مروز زمان کمتر می شود و این می تواند آغاز مشکل باشد. سه عنصر اصلی مورد نیاز گیاه، فسفر، پتاسیم و نیتروژن است که از طریق کودهای محلول همراه با سایر عناصر غذایی کم مصرف ولی ضروری و مهم در اختیار گیاه قرار می گیرند. کمبود هر یک از عناصر غذایی علایمی در گیاه دارد. اگر از امروز مایل به راه اندازی یک واحد کوچک هیدروپونیک در خانه خود هستید توصیه میکنم مقاله های قبلی در این رابطه را مطالعه بفرمایید.
کلمات کلیدی: کشت بدون خاک ، کشت هیدروپونیک ، پشم سنگ ، گلخانه ، گل رز ، گلخانه گل رز
آئروگاردن یا سیستم آبکشت دستگاهی برای پرورش و نگهداری گیاهان آپارتمانی بدون خاک است . این دستگاه یک فضای مصنوعی برای گیاه فراهم می کند که بتوان آن را در زیر نور مصنوعی به صورت کنترل شده محافظت کرد. این ابزار در واقع یک محیط آبکشت است. به این صورت که خاک را حذف کرده و به جای آن ریشه آب را درون یک محفظه پر از آب حاوی مواد مغذی غوطه ور می سازد.
هدف از ساخت دستگاه آبکشت
متخصصان این دستگاه سعی داشته اند که محیطی مصنوعی ایجاد کنند که با اندازه گیری نیازهای غذایی گیاه ، به جای استفاده از خاک ، از آبی که به گیاه داده می شود بتوان برای انتقال مواد مغذی به ریشه آن استفاده کرد. همچنین با استفاده از این دستگاه می توان عناصر ماکرو و میکرو و مواد نگهدارنده بی اثر مانند پرلیت را به آب گیاه اضافه کرد و نیاز به خاک را کاملا منتفی نمود.
آئرو گاردن چگونه کار می کند؟
دستگاه آئروگاردن (AeroGarden) از تکنولوژی مخصوص آبکشت استفاده می نماید. در این فناوری ریشه های گیاه در آب و مواد مغذی حل شده در آن، شناور می شود. مایع فرآوری شده، یک محیط مطلوب برای رشد گیاه فراهم می سازد. این دستگاه ، نور ، آب و مواد مغذی را در زمان ها و مقادیر مناسب در اختیار گیاه گذاشته تا رشد گیاه در بهترین حالت ممکن قرار گیرد. محیط ایجاد شده بهترین بازدهی را برای پرورش گیاهان به بار می آورد.
سایر مزایای آئروگاردن
– این وسیله به گونه ای طراحی شده است که در صورت نیاز بتوان گیاهان را با سرعت دو برابر حالت عادی رشد داد.
– آئروگاردن طرح ها و انواع متعددی دارد و برخی از مدلها امکان پرورش گیاهان با ارتفاع زیاد و گیاهان بوته ای را در اختیار کاربر می گذارد.
نیاز نوری گیاه
نیاز نوری گیاه توسط تعداد زیادی لامپ LED که مصرف انرژی بسیار پایین و بازده بالایی دارند تامین می شود. مصرف انرژی این سیستم در حدود ۲۰ وات می باشد.
با توجه به امکان تغییر میزان شدت نور ،می توان گیاهان مختلف با نیاز نوری متفاوت را در این دستگاه مورد پرورش و نگهداری قرار داد.
نحوه استفاده از دستگاه
برای استفاده از این وسیله تنها کافی است بسته های دانه را در ظروف مخصوصی ریخته و آنها را در محل های تعیین شده در دستگاه قرار دهید. سپس مقداری آب داخل دستگاه بریزید و با استفاده از صفحه کنترل ، نوع گیاه را از منوی آن انتخاب کنید. دستگاه به طور هوشمند با توجه به گیاه انتخاب شده شرایط مورد نیاز را برای آن تدارک می بیند. منظور از این شرایط، شدت نور و همچنین مواد مغذی ای است که درون آب حل می شوند.
کلمات کلیدی: دستگاه آئروگاردن ، AeroGarden، محیط آبکشت ، گیاهان آپارتمانی ، تکنولوژی های جدید گلکاری ، پرورش گیاه، مواد مغذی گیاه.
مزیت پشم سنگ نسبت به دیگر بسترها
۱- تهیه آن با ویژ گیهای مشخص واستاندارد به سهولت قابل انجام است.
۲- منشا پشم سنگ ماده معدنی است و با توجه به روش تولید تقریبا خنثی و کاملاً ضد عفونی شده است.
۳- پشم سنگ تا ۹۶ درصد حجم آن را هوا تشکیل می دهد لذا برای تهویه و تنفس ریشه گیاه مناسبتر است.
۴- پشم سنگ با توجه به بافت فیزیکی اش با آبیاری قطره ای تاج رطوبتی وسیعی نسبت به دیگر بستر ها داشته که باعث سهولت توسعه ریشه شده و لذا گیاه با تنشهای خشکی کمتر مواجه و فواصل آبیاری طولانی تر می گردد .
۵- گلدانهای مکعبی یا استوانه ای و یا تشکی با داشتن یک لایه نایلونی پیرامون خود، هم به عنوان گلدان و هم به عنوان بستر کشت محسوب شده لذا ارزانتر تمام می شود.
با این وصف آشنایی افراد علاقه مند به کشت بدون خاک برای تولید سبزیجات، صیفی جات و یا پرورش گلهای زینتی در هر زمان با حداقل مکان موردنیاز می توانند شرایط مناسبی را برای تولید و یا ایجاد فضای سبز در محیط مسکونی و یا در محیط های اداری فراهم آورند. ضمن اینکه مطابق با شکل این گونه تولیدات را در سطح بسیار وسیع گلخانه ای نیزمی توان گسترش داد .
مزایای این روش برای مجریان کشت هیدروپونیک
۱- این روش بعنوان یک کار ذوقی در گلخانه ها و خانوارهای آپارتمان نشین که هیچگونه فضای سبز، باغچه یا پاسیوئی ندارند می تواند بسیار سومند باشد.
۲- با اشغال یک تا دو متر مربع از فضای پذیرایی یا تراس یا هر جای دیگری از منزل که نور مناسب مستقیم یا غیرمستقیم دارد می توان بسترکشت سبک و قابل جابجائی بوجود آورد.
۳- تولید با این روش عاری از هرگونه مصرف سموم نباتی و ذخیره کودهای شیمیایی بالاخص ترکیبات نیتراته وآلاینده های میکروبی و فلزات سنگین است.
۴- گل فروشی های سطح شهر و خانواده ها می توانند از فضای موجود خود برای نگهداری و تکثیر گلها به راحتی از گلدانهای پشم سنگ استفاده کنند، دراین رابطه کم حجمی، سبکی، بدون آلودگی، و جذب آب حداکثر، از مزایای آن می باشد که در مدیریت بهینه فضای نگهداری و صرفه جوئی در آب آبیاری گلها بسیار موثر است، ضمن اینکه در مواقع مسافرت ویا عدم امکان آبیاری به موقع گیاه می تواند طی مدتی از آب اضافی زیرگلدان به تدریج جذب و استفاده نماید.
۵- این طرح چون بدست خود فرد خلق می شود نه تنها باعث تعدیل استرسهای بوجودآمده در مواجهه با امور روزمره در زندگی می شود بلکه با احساس لذت جویی از زیبایی های طبیعت و به عنوان یک سرگرمی موجب افزایش توانایی های روحی و سلامتی جسمی نیز می شود .
۶- با موفقیت این روشها در جهت تولید محصول سالم ، سلامتی بیشتری را برای انسانها به ارمغان خواهد آورد، بدیهی است حرکت به این سو گامی است در جهت مشارکت در توسعه پایدار محیط زیست و توسعه انسانی ،که می تواند با تداوم آن در جامعه به صورت یک عادت اجتماعی درآید.
کلمات کلیدی: پشم سنگ ، هیدروپونیک ، کشت هیدروپونیک با پشم سنگ
پشم سنگ از جمله عایق های حرارتی محسوب می شود که نقش موثری در صرفه جویی انرژی در ساختمان ها ایفا نماید.
پشم سنگ ضد آتش و بی اثر روی فلزات بوده و نسبت به ترکیبات شیمیایی تقریبا خنثی، بهداشتی، غیر رسمی و از بی ضرر ترین عایق های حرارتی و صوتی و الکتریسته محسوب شده و با محیط زیست کاملا سازگاری داشته و به پوست دست آسیب نمی رساند.
خصوصیات مذکور در پشم سنگ به اضافه بافت نرم و لطیف و متخلخل بودن آن برای سهولت ریشه گیاه و همچنین کاربری آسان و مقرون به صرفه بودن، مصرف آن را در بخش کشاورزی ( کشت بدون خاک) توجیه پذیر نموده است به طوری که از پشم سنگ برای بسترهای اصلی کشت نیز استفاده می شود.
آشنایی گلخانه داران و دیگر تولید کنندگان مثل پرورش دهندگان گل در منازل و حتی گل فروشی ها، برای اجرا با روش کشت بدون خاک با پشم سنگ، باعث کاهش هزینه های زیادی برای آن ها می شود، از جمله کاهش هزینه های کارگری مربوط به کنترل علف های هرز، آفات و بیماری های مربوط به خاک، اصلاح و عملیات خاکورزی، وجین و سله شکنی را می توان نام برد. پس شهروندان علاقه مند می توانند برای پرورش گل های زینتی و برخی سبزیجات مصرفی خود از روش کشت بدون خاک به ابعاد مختلف ولی کوچک در منزل استفاده نمایند.
از دیگر ویژگی پشم سنگ، تولید سالم با کیفیت بالا به علت عدم وجود عناصر زیان بار در محصول مثل نیترات های اضافی، فلزات سنگین، عناصر میکروبی و قارچی، سموم و … می باشد. صرفه جویی در مصرف آب آبیاری و همچنین افزایش کارایی مصرف آب در گیاه (افزایش تولید ماده خشک گیاه نسبت به آب مصرفی) از دیگر مزایای کشت هیدروپونیک با پشم سنگ می باشد. صرفه جویی در سطح کشت اشغال شده و استفاده از فضای بیشتر نیز قابل اهمیت است.
پشم سنگ به عنوان بستر هیدروپونیک
از پشم سنگ به عنوان بستر نشایی و اصلی سبزیجاتی مثل توت فرنگی، گوجه فرنگی، خیار، فلفل، کاهو و … ، گل هایی مثل رز، میخک، ژربرا، بنفشه آفریقایی و … استفاده می شود.
مزایای کشت هیدروپونیک با پشم سنگ
۱- محلول غذایی در تمام قسمت های بستر نفوذ کرده و حداکثر تاج رطوبتی نسبت به دیگر بسترهای هیدروپونیک ایجاد می شود.
۲- پیوستگی اجزای یک بستر، استواری و سبکی آن، سهولت در جابجایی و انتقال به محل مورد نظر
۳- نسبت به سایر بسترها سرعت جذب آب و نگهداری رطوبت بیشتر است، وجود یک لایه نایلون در پیرامون بستر، تبخیر را کاهش و گیاه را برای مدت طولانی تری در مقابل کم آبی حفظ می کند و لذا برای گیاهانی که تحت تاثیر کم آبی موقتی صدمه می بینند بسیار مناسب است.
۴- با توجه به نحوه تهیه پشم سنگ در دمای بالای ۱۰۰۰ درجه سانتی گراد و استریل شدن آن و همچنین غیر آلی بودن، امکان هیچ گونه آلودگی مثل آفت و بیماری در آن فراهم نخواهد شد.
۵- با توجه به تخلخل بالای پشم سنگ نسبت به دیگر بسترها و نفوذ بیشتر اکسیژن و تهویه در محیط ریشه، رشد و توسعه ریشه ها متوازن تر و نهایتا حجم آن ها کمتر می شود.
۶- برای جایگزینی گیاهان سریع رشد و با عمر کوتاه می توان محتویات پشم سنگ قبلی را به سرعت تعویض و بستر را آماده کشت مجدد نمود.
۷- از پشم سنگ های مکعبی چه برای تکثیر نشایی و چه به صورت بستر اصلی در حداقل فضا در گل فروشی ها و منازل آپارتمانی و دیگر محیط های سرپوشیده به راحتی قابل استفاده است.
۸- پشم سنگ شرایط خوبی را در شروع کشت و مراحل اولیه رشد گیاه فراهم می کند.
۹- CEC یا ظرفیت تبادل کاتیونی پشم سنگ صفر و عناصر غذایی به همان شکل که وارد محلول غذایی می شوند قابلیت جذب دارند، پس کنترل موادغذایی مورد نیاز گیاه بیشتر فراهم است. بنابراین پشم سنگ تحت تاثیر هیچگونه عناصر غذایی و فعالیت میکرو ارگانیسم ها قرار نمی گیرد.
کلمات کلیدی: پشم سنگ ، هیدروپونیک ، کشت هیدروپونیک با پشم سنگ
جهت آشنایی بیشتر در مورد کشت هیدروپونیک با پشم سنگ می توانید کتاب زیر را مطالعه فرمایید:
انسان تا مدت های مدید بر این باور بود که کشت بدون خاک غیر ممکن است و خاک به عنوان بستر طبیعی رشد و نمو گیاه نقشی انکار ناپذیر در تولید محصول دارد. ولی بررسی ها نشان داد کشت بدون خاک امکان پذیر است. در سال ۱۹۳۸ روش هیدروپونیک با کشت در آب پیشنهاد و شروع گردید. در بررسی های دیگر بتدریج کشت در محیط های مصنوعی مورد پذیرش قرار گرفت. در بعضی از کشورها به دلیل محدودیت خاک و نداشتن اراضی کافی، کشت هیدروپونیک برای محصولات ضروری در غیر از فصل طبیعی خودشان صورت می گیرد. هیدروپونیک به معنای تکنولوژی رشد گیاهان با استفاده از محلول های غذایی و در محیطی غیر از خاک می باشد. در این روش به جای آبیاری، محلول دهی داریم و از آب خالص به ندرت استفاده می شود. کشت بدون خاک شامل انواعی از روش های غیر متعارف کاشت گیاهان است. مانند کشت آبی و کشت در ماسه و کشت در سنگریزه و کشت هوایی و کشت داخل لوله و غیره. کلمه هیدروپونیک برای اولین بار در آمریکا استفاده شد و مترادف با کشت بدون خاک است. ولی در آلمان و انگلیس کشت آب برای این روش نامگذاری می شود.
مزایای کشت هیدروپونیک
۱- چون محلول غذایی مایع است به راحتی می توان آن را کنترل کرد و تنها مواد غذایی که کاهش یافته است را به محلول اضافه کرد در حالی که در خاک این کار غیر ممکن است (هزینه زیادی دارد).
۲- در جایی که خاک مناسب ندارد یا خاک دچار بعضی بیماری ها است قابل استفاده است.
۳- نیازی به شخم، آبیاری، مبارزه با آفات خاک، مبارزه با علف های هرز ندارد و بقیه عملیات های زراعی نیز ساده تر است و مصرف آب در این روش به طور قابل ملاحظه ای کاهش می یابد و این یک مزیت برای نواحی خشک است.
۴- در این روش ضد عفونی کردن محیط رشد بسیار شده و کم هزینه است در حالی که ضد عفونی کردن خاک گران قیمت و غیر ممکن است. پس در این روش آلودگی های ریشه بسیار کم دیده می شود.
۵- در مناطقی که آب شور دارد حتی اگر نمک های محلول در آب به مقدار ۵۰۰ ppm باشد می توان با یک شستشوی محیط آن را به کار برد.
۶- در این روش محصول بسیار بیشتر و کیفیت عالی داشته زیرا مواد غذایی به راحتی در اختیار گیاه قرار داشته است، پس در حقیقت کیفیت و کمیت محصول در واحد سطح افزایش چشمگیری دارد. به عنوان مثال در کشت گلخانه ای گوجه فرنگی در کشت خاکی در هر متر مربع ۲ تا ۵/۲ بوته قابل کشت می باشد و هر بوته حدود ۱۵ کیلوگرم محصول می دهد یا به عبارتی حدود ۳۰ تا ۴۰ کیلوگرم در هر متر مربع. اما در کشت هیدروپونیک در هر متر مربع ۳ تا ۴ بوته قابل کشت بوده و هر بوته در هر دوره حدود ۱۸ کیلووگرم محصول می دهد یا به عبارتی در هر مترمربع حدود ۵۴ تا ۷۲ کیلوگرم.
۷- در این روش از حجم ریشه ها به شدت کاسته می شود و بزرگ شدن ریشه ها درحد میکروسکوپی است و چون ریشه ها نسبت به کشت خاکی کم شده کمتر هم دچار بیماری می شوند.
۸- برای مناطقی که زمین گران قیمت است برای بدست آوردن بیشترین محصول با تراکم بالا کاربرد دارد.
۹- در این روش آلودگی خاک وجود ندارد و آلودگی آب هم کمتر است.
۱۰- کنترل شرایط محیطی از جمله نور، دما، رطوبت و ترکیب هوا بسیار ساده تر است.
اما معایب روش هیدروپونیک
۱- مهم ترین عیب این روش این است که به سرمایه گذاری بالایی نیاز دارد.
۲- برای کشت گیاهان با این روش به افرادی نیاز است که در این زمینه تخصص و آگاهی داشته باشند.
۳- آلودگی آب های زیرزمینی هم در اثر مخلوط شدن با محلول های غذایی مشکلی دیگر است.
۴- واکنش گیاه به تغذیه و نیز آفات و بیماری ها سریع می باشد. بنابراین پرورش دهنده باید بسیار مراقب باشد.
می توانید اطلاعات تکمیلی در ارتباط با کشت هیدروپونیک را در کتاب کشت هیدروپونیک محصولات گلخانه ای مطالعه فرمایید.
