چگونه با گیاه سیکاد روح جزایر گرمسیری هاوایی را به فضای سبر خود بیاوریم

چگونه با گیاه سیکاد روح جزایر گرمسیری هاوایی را به فضای سبر خود بیاوریم

اگر به دنبال گیاهی هستید که متعلق به دوران گذشته باشد ما سیکاد ها را معرفی می کنیم. سیکاد که نوعی نخل است یکی از ابتدایی ترین گیاهان بذر دار زنده دنیا هستند. روزگاری در تمام پهنه گیتی زیست می کرده اند اما الان رویشگاه طبیعی آنها بیشتر به نواحی گرمسیر محدود شده است.

می توان این گیاه را تلفیقی از سرخس و نخل دانست که به آن سرخس نخلی هم می گویند. در واقع سیکاد از واژه یونانی کیکاس به معنی نوعی نخل گرفته شده است.

این گیاه از لحاظ طراحی فضای سبز دارای ارزش فراوانی است. سیکاد ها از زیباترین گیاهان فضای سبز هستند که می توانند برای جلب توجه و نقطه تاکید به کار روند. این گیاهان هم به صورت گروهی و هم در ترکیب با گیاهان دیگر چشم انداز های زیبایی ایجاد می کنند. شباهت سیکاد ها به نخل ها نوعی حالت و حس گرمسیری در فضای سبز ایجاد می کند.

کشت گروهی سیکاد ها به خصوص اگر در اندازه های گوناگون استفاده شوند بسیار چشمگیر است. سیکاد ها به عنوان نقطه مرکزی در چمن ها بسیار مناسب هستند. این گیاهان زینتی به صورت گلدانی نیز در ورودی ها ، پاسیو ها و حتی در خانه ها قابل استفاده هستند.

از برگ سیکاد ها ، به دلیل رنگ و شکل ویژه و نیز دوام زیاد آنها، برای دسته گل و گل آرایی استفاده می شود.

چگونه با گیاه سیکاد روح جزایر گرمسیری هاوایی را به فضای سبر خود بیاوریم

اما چگونه از این گیاهان مراقبت نماییم؟

هر گیاهی برای بقا و رشد نیازمند شرایط خاص آب و هوایی است. سیکاد ها به طور طبیعی علاقه به بارش در ماه های گرم تابستان را دارند و به طور طبیعی آب و هوای مدیترانه ای که دارای بارش های زمستانه است را دوست ندارند. خاک آنها هم باید از تهویه خوبی برخوردار باشد.

در شرایط کشت در محیط هایی هم که دارای بارش های زمستانه هستند به خوبی سازگار شده اند. مقدار بارش سالیانه برای بقای آنها دست کم باید 350 میلی متر باشد. سیکاد ها تحمل کمی به نمک دارند.

خاک مناسب سیکادها شنی و یا گراول های شنی همراه با کمی رس و یا هوموس است. در رابطه با نیاز های خاکی این گیاه زهکشی سریع و تهویه مناسب خاک بسیار مهم می باشد.

کشت و پرورش سیکاها در فضای سبز به پنج عامل اساسی نیاز دارد که عبارتند از گرما، خاک دارای زهکشی خوب، نور کافی، آب فراوان و با کیفیت و تغذیه مناسب. گونه های کمی از سیکاد ها نیاز به آب و هوای گرمسیری با دما و رطوبت بالا دارند. بسیاری از سیکاد ها دوره های کوتاه مدت دمای زیر صفر را تحمل می کنند، اما قرار گرفتن طولانی مدت در دماهای زیر صفر به برگ ها، ساقه ها و ریشه های سیکاد ها آسیب می رساند.

چگونه با گیاه سیکاد روح جزایر گرمسیری هاوایی را به فضای سبر خود بیاوریم

به نظر شما در چه مناطقی از ایران می توان سیکاد ها را کاشت؟

در مناطق گرم و خشک ایران مانند کرمان، اصفهان، شیراز، یزد، سیستان و بلوچستان و مناطق مشابه گهگاهی سیکادها در فضای سبز کاشته می شوند، نشانه های آسیب دیدگی برگ ها به خوبی به ویژه در روزهای گرم و خشک تابستان دیده می شود. همچنین در بیشتر مناطق کشور زمانی که سیکادها در منزل که معمولا رطوبت نسبی پایین است، نگهداری می شوند، پس از مدتی برگ ها زرد شده و شکننده می شوند.

به طور کلی در مناطق گرم و خشک ایران سیکاد ها از رشد و نمو خوبی برخوردار نیستند و هم در زمستان های سرد و خشک و هم در تابستان های گرم و خشک آسیب می بینند. به نظر می رسد که جزایر جزایر جنوبی ایران مانند جزیره کیش و یا قشم و به ویژه بخش هایی از شمال ایران برای سیکادها مناسب باشد.

به احتمال زیاد سیکادهایی که در بیشتر مناطق ایران به صورت درون خانه ای و یا در فضای سبز به کار می رود، در اصل سیکاس ژاپنی است که بومی جنوب شرق آسیاست و سازگار با شرایط آب و هوایی بسیاری از مناطق ایران نمی باشد.

چگونه با گیاه سیکاد روح جزایر گرمسیری هاوایی را به فضای سبر خود بیاوریم

آیا سیکاد ها نیاز به نور فروان دارند یا سایه پسند هستند؟

نیاز های نوری سیکاد ها متفاوت است. بسیاری از گونه های Bowenia, Ceratozamai,Chigua نیاز به شدت نور پایین و یا سایه کامل دارند. بسیاری از گونه های Cycas, Dioon, Microzamia calacoma در آفتاب کامل بهتر رشد می کنند.

نهال های سیکاد ها بایستی تا 5 سال در برابر نور کامل خورشید محافظت شوند. اگر سیکادها به صورت گلدانی نگهداری می شوند، بایستی یک نقطه از سیکادها را در نظر گرفت و نشانه گذاری کرد (نشانه روی آن گذاشت یا برچسب زد) و زمانی که گلدان جابجا می شود باید با همان وضعیت پیشین قرار گیرد که در این حالت از سوختگی در برابر نور خورشید جلوگیری می شود.

آبیاری سیکادها چگونه است؟

سیکاد ها به دلیل ذخیره آب در ساقه ها و ریشه ها می توانند در زیستگاه های خشک هم زندگی کنند. این گیاهان به شرطی که در خاک زهکشی شده کاشته شوند، می توانند آب و هوای مدیترانه ای دارای زمستان های بارانی را تحمل کنند.

کیفیت آب برای سیکادها بسیار اهمیت دارد. آب باران بهترین آب برای این گیاهان است، زیرا کاملا خالص بدون نمک و کمی اسیدی است. یکی از روش های مناسب برای آبیاری سیکادها، آبیاری بارانی است، زیرا در این شیوه آبیاری افزون بر تامین آب مورد نیاز، گرد و غبار  روی برگها هم زدوده می شود. بهترین زمان آبیاری نیز در صبح زود یا غروب است که گرمای هوا کاسته شده است و سرعت باد کم است و هدر رفت آب توسط تبخیر کم می شود.

خاک مناسب برای سیکادها چه ویژگی هایی دارد؟

سیکاد ها گیاهان کند رشدی هستند. رشد ساقه به طور عمده به تولید برگ سالانه و بزرگ شدن برگ ها بستگی دارد که به طور مستقیم به سلامت ریشه ها وابسته است.

برای رشد سریع و داشتن گیاهان سالم آمیخته خاکی بایستی از زهکشی خوب، PH بهینه، تغذیه متعادل و رطوبت کافی برخوردار باشد تا نیازمندی های گیاه را تامین نماید. دقت کنید خاک نباید به اندازه ای مرطوب باشد که سبب شرایط بی هوازی و خفگی ریشه ها شود. به طور کلی رشد این گیاهان با کاهش مقدار آب کاهش می یابد.

سیکادها نیاز به خاکی با زهکشی مناسب دارند. بهترین خاک برای آنهاف گراول های شنی و خاک لومی سبک است. PH خاک هم نقش مهمی در رشد این گیاه دارد و بهترین PH حدود 7 است. PH کمی اسیدی برای بیشتر گونه ها مناسب تر از PH قلیایی است.

چگونه با گیاه سیکاد روح جزایر گرمسیری هاوایی را به فضای سبر خود بیاوریم

تغذیه و کود دهی به سیکادها به چه صورت انجام می پذیرد؟

تغذیه مناسب سیکاد ها برای رشد و سلامت آنها اهمیت زیادی دارد. با یک برنامه غذایی مناسب می توان سرعت رشد آنها را تا دو برابر افزایش داد. سیکادهای سالم و قوی، خیلی بیشتر از سیکادهایی که تغذیه نمی شوند برگ و مخروط تولید می کنند.

تغذیه تنها باید در خلال فصل رشد که معمولا در بهار و تابستان است، انجام شود. در مناطق با زمستان سرد، تغذیه بایستی یک ماه پیش از آغاز فصل سرد متوقف شود و تا زمان شروع رشد در بهار صورت نگیرد. نشانه های کمبود عناصر غذایی در سیکاد ها، بیشتر در برگ ها دیده می شود.

اگر برگ های در حال ظهور به جای اینکه سبز باشند، زرد یا سفید باشند، کمبود منگنز دارد. اگر کمبود این عنصر ضروری همچنان ادامه یابد، برگ های پژمرده شده و می ریزند. کمبود آهن شبیه کمبود منگنز، ابتدا در برگ های جوان به شکل زردی دیده می شود. برگ هایی که سبز کم رنگ یا زرد هستند، کمبود نیتروژن دارند. یک نوار باریک زرد رنگ در حاشیه برگها نشان کمبود منیزیم است.

نشانه های کمبود عناصر غذایی به جز نیتروژن غیر قابل برگشت است. زمانی که کمبود منگنز یا منیزیم برطرف می شود، برگهای دارای نشانه کمبود بهبودی نمی یابند اما برگهای جدید به طور طبیعی رشد می کنند. زهکشی خوب و تهویه خاک، تامین مناسب رطوبت و تغذیه در PH بهینه، سیکادها را در برابر کمبود عناصر کمک می کند.

دقت کنید که همیشه پیشگیری از کمبود، بهتر از رفع کمبود است.

منبع: کتاب درختان و درختچه های زینتی

درختان و درختچه های زینتی

بن سای گیاهان گلدار زینتی – گیاه آزالیا

بن سای آزالیا

گیاه آزالیا از خانواده اریکاسه می باشد و ارتفاع آن به ۳۰ تا ۵۰ سانتی متر می رسد. اصل این گل زیبا، با نام آزاله یا آزالیا از چین و ژاپن و کره است. گیاهی کوتاه که برگهایش در نوک شاخه ها به طور دسته می روید و گل هایش هر دو تا سه دانه کنار هم باز می شود . گل آزالیا به رنگ های صورتی ، قرمز ، سفید یا نارنجی دیده می شود . آزالیا یک گیاه دهنده همیشه سبز یا ( همیشه بهار) و با نگهداری بسیارآسان می باشد.

دمای مناسب نگهداری آزالیا

آپارتمان های گرم و خشک برای نگهداری آزالیا مناسب نیست و حتی الامکان باید گلدان را در یک محل خنک که دمای آن برای انسان سرد به نظر می رسد (یعنی در جائی که حرارت از ۱۵ درجه سانتی گراد تجاوز نکند) قرار دهند. حداقل درجه حرارت مورد احتیاج این گیاه در زمستان ۷-۱۳ درجه است. آزالیا روشنائی غیر مستقیم و زیاد را می پسندد ولی نباید در نور مستقیم آفتاب قرار بگیرد.

آبیاری بن سای آزالیا

هیچوقت خاک گلدان نباید خشک شود. نرسیدن آب کافی به گیاه در دوران رشد و نمو شبب پژمردگی برگ ها و سرانجام خشک شدن گیاه می شود. همچنین یکی از رایج ترین علل خشکی گیاه، زیاد آب دادن به آن است. این گیاهان به آب دادن زیاد ، حساس ترند و آب زیاد بیشتر از آب دادن کم آن ها را اذیت می کند . به خصوص در زمستان افراط در آبیاری باعث از بین رفتن گیاه می شود. برگ گیاهی که زیادی به آن آب داده شود می ریزد.

علائم کوتاهی یا افراط در آبیاری آزالیا

این بسیار مهم است که علائم کمبود آب با افراط در آبیاری اشتباه نشود. آب زیاد سبب زردی برگ ها می شود در حالی خشکی به احتمال زیاد سبب جمع شدگی و قهوه ای شدن گیاه می گردد.

ترکیب خاک آزالیا

خاک آزالیا مخلوطی از دو قسمت پیت و یک قسمت ماسه است. به شرطی که گلدان زهکش داشته باشد. آزالیا خاک اسیدی لازم دارد و هر چند وقت یکبار کمی پیت به آن اضافه می کنند تا حالت اسیدی خاک حفظ شود . این گیاه را هر ۱۵ روز یکبار با کود تجارتی مایع به نسبت ۲ تا ۳ در هزار تقویت می کنند.

وقتی گل های آزالیا تمام می شود باید بوته را هرس کرد و در اردیبهشت ماه گلدان را در هوای آزاد در زیر درخت قرار دهند . همچنین موقعی که هوا در پاییز سرد می شود گلدان را به داخل آپارتمان می برند.

تکثیر گیاه آزالیا

تکثیر گیاه آزالیا به وسیله قلمه در خرداد و تیر از گیاهانی که در هوای آزاد پرورش یافته اند انجام می گیرد و قلمه ها را زیر شیشه، ریشه دار می کنند. قلمه ها بعد از ۲ تا ۳ سال گل می دهند. همچنین ازدیاد از طریق پیوند نیز مقدور است، که در این صورت بوته های قوی تر و با دوام تر بدست می آید. این درختچه را می توان با هرس به موقع شاخه ها، به فرم های مختلف چند تنه ، افتاده و … در آورد.

کلمات کلیدی: بن سای ، گیاه آزالیا ، گیاهان گلدار زینتی ، تکثیر آزالیا، نور و خاک گیاه ، علائم کمبود آب، گیاهان آپارتمانی

شرایط پرورش و رشد نخل زینتی

شرایط پرورش و رشد نخل زینتی

نخل های زینتی از خانواده palmaceae می باشد. عده ای دارای برگ های شانه ای یا پر مانند هستند و در آن ها یک برگ اصلی وجود دارد که رگ برگ های فرعی، به طرف راست و چپ از آن منشعب می شود. برخی دارای برگ های پنجه ای یا بادبزنی هستند که رگ برگها از یک نقطه انشعاب یافته ، به صورت شعاعی به هر طرف پراکنده می شوند. این گیاهان همیشه سبز، بوته ای یا درختچه ای هستند.

نخل ها بیش از ۲۰۰۰ گونه دارند که تنها تعداد اندکی از آنها جزء گیاهان زینتی درون خانه ها به حساب می آیند.

مکان و نور مناسب : نخل ها به نور متوسط تا نور زیاد نیاز دارند. با قرار دادن این گیاهان نزدیک پنجره های شرقی و جنوبی اتاق ها، نیاز نوری آنها بر طرف می شود. نخل ها معمولا در آب و هوای گرم و مرطوب رشد خوبی دارند و قابل پرورش در درجه حرارت بین ۱۸ تا ۲۷ درجه سانتی گراد هستند.

آبیاری : پس از یک بار آبیاری کافی ، آبیاری مجدد را باید زمانی انجام دهید که سطح خاک گلدان خشک به نظر برسد.

رطوبت نسبی هوا : نخل زینتی نیاز به رطوبت نسبی در حد ۵۰ تا ۷۵ درصد دارد.

خاک مناسب نخل زینتی : نخل ها را در هر خاکی می توان پرورش داد. اما خاک مناسب این گیاهان بهتر است سبک و قابل نفوذ و دارای ۳۰ درصد یا بیشتر مواد آلی باشد. دو ترکیب خاک زیر برای نخل ها مناسب هستند:

یک : مخلوطی از خاک لمونی + یک قسمت پیت یا خاک برگ + یک قسمت شن + یک دوم قسمت کود گاوی پوسیده .

دو:  مخلوطی از ۲ قسمت خاک باغچه + یک قسمت خاک برگ + یک قسمت خاک تورب .

هنگام جابه جایی نخل ها ، باید به مقدار زیادی خاک اطراف ریشه آن منتقل شود تا لطمه ای به گیاه وارد نشود . باید از کودهای شیمیایی ۱-۲-۱ (ازت – فسفر – پتاس) برای نخل ها استفاده کرد. از کودهای حیوانی نیز می توان استفاده نمود. توجه به این نکته مفید خواهد بود که زمان کود دهی در فصل بهار و تابستان است.

مخلوط مناسب کودهای شیمیای جهت نخل زینتی

  ۱۰۰ گرم فسفات کلسیم به اضافه ۱۰۰ گرم سولفات آمونیم به اضافه۱۰۰ گرم نیترات پتاسیم را مخلوط کرده و سپس ۱ تا ۲ گرم آن را در یک لیتر آب حل نموده و گیاهان را آبیاری کنید و هر ماه یک بار به گلدان های نخل زینتی بدهید. باید به این نکته توجه کنید که در موقع مصرف کودهای شیمیایی، خاک باید مرطوب باشد.

کلمات کلیدی: نخل زینتی ، آبیاری ، خاک مناسب نخل زینتی ، ترکیب خاک مناسب ، کودهای شیمیایی، خاک برگ ، خاک باغچه.

با شرایط پرورش آناناس زینتی و مراقبت از آن آشنا شوید

آناناس ترئینی

 آناناس زینتی گیاهی است با برگهای چرمی بلند و نیزه ای . در هنگام پیدایش گل، قسمت میانی گیاه به رنگ قرمز در می آید. این گیاه پس از ۳ تا ۴ سال میوه می دهد. گیاه بومه برزیل است. برگ های آن سیستم پهن دارند که در برخی از گیاهان نوک تیز و در برخی طویل می باشد. در بعضی مواقع در سطح  برگ ها حالت پودری وجود دارد که مربوط به خود گیاه است و میزان تبخیر را کند می کند.

خاک مناسب:

اناناس زینتی خاک های کمی اسیدی را دوست دارد. PH مناسب آن ۶ است. مخلوطی از ۲ قسمت تورب ، ۱ قسمت خاک برگ و کمی ماسه مناسب آن است. یک گرم در لیتر ، کود مایع هر دو هفته یک بار در زمان رشد مناسب می باشد. می توان مخلوطی از خاک، شامل ۲ قسمت خاک برگ پوسیده ، ۲ قسمت خاک گلدان و ۱ قسمت ماسه برای آن استفاده کرد.

 مکان مناسب پرورش

این گیاه مناسب مکان هایی با نور متوسط است و مکان های نیمه سایه و نیمه آفتابی را دوست دارد. از جهتی این گیاه نیاز به نور زیاد دارد. ولی باید از تابش نور مستقیم خورشید به آن پرهیز شود. حداقل درجه حرارت برای آن ۱۷ و حداکثر ۳۰ درجه سانتی گراد می باشد.

آبیاری: گیاه به آبیاری متوسط نیاز دارد. خاک باید همیشه مرطوب باشد و هر بار نباید به آن زیاد آب داد. در فاصله دو آبیاری باید سطح خاک نیمه خشک شود. در تابستان هفته ای دو بار ، در زمستان هفته ای یک بار آبیاری می شود.

رطوبت هوا : رطوبت نسبی هوا باید ۷۰ تا ۸۰ درصد باشد. غبار پاشی در اطراف و روی گیاه برای آن مناسب است.

مراقبت های ویژه در آناناس زینتی : برای تمیز کردن برگ ها از پارچه یا اسفنج خیس استفاده کنید. نگهداری این گیاه در آپارتمان مشکل است. پس از تولید میوه برگ های اولیه زرد شده و از بین می روند. در این زمان گلدان را باید در جای گرم و روشن قرار داد . فصل گل دهی معمولا در بهاراست. تعویض گلدان در بهار انجام می شود.

روش تکثیر : آناناس ابلق را به دو روش می توان تکثیر کرد. اول با استفاده از برگ های روزت که در بالای میوه قرار گرفته اند. باید بالای میوه را به فاصله ۱.۵ سانتی متری تا برگهای روزت آن بریده و به مدت یک روز در مکانی دور از تابش مستقیم خورشید قرار دهید تا خشک شود. سپس در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده و به آرامی داخل گلدانی با قطر دهانه ۱۱ سانتی متر حاوی کمپوست گلدانی مخصوص بذر و قلمه قرار دهید. گیاه را با پلاستیک شفاف بپوشانید. دمای محیط باید ۲۲ تا ۲۷ درجه سانتی گراد باشد. مدت زمان ریشه دهی ۲ ماه به طول می انجامد .

گیاهان جدا شده را در شن نیز می توان کاشت و به گلخانه منتقل کرد. استفاده از روش پاجوش هایی که در اطراف پایه مادری بوجود می آید و پاجوش ها به اندازه ۱۰ سانتی متر رشد کردند. آن را با دقت با یک چاقوی تیز از پایه مادری جدا کرده و در خاک مناسب کاشته شود و گلدان را در پلاستیک شفاف در درجه حرارت ۲۴ درجه سانتی گراد قرار داد. زمان مناسب تکثیر اواسط بهار تا اوایل تابستان است.

برای مطالعه بیشتر کتاب زیر را مطالعه کنید:

کتال گلکاری عمومی و خصوصی جلد 4

کلمات کلیدی : آناناس زینتی ، خاک مناسب ، آبیاری ، ph  خاک ، تکثیر آناناس زینتی ، درجه حرارت مناسب گیاه.

پرتقال زینتی – نحوه تکثیر، مراقب و خاک مناسب

پرتقال زینتی خاک مناسب

پرتقال زینتی از لحاظ گیاه شناسی از خانواده Rytaceae و نام انگلیسی آن Calamandin orange است. این درختچه گیاهی همیشه سبز و گل های آن معطر می باشد. پرتقال زینتی یکی از شناخته شده ترین گونه سیتروس (مرکبات) است که به دلیل رشد متراکم و توانایی میوه دادن در یک ارتفاع کوتاه به عنوان یکی از گیاهان خانگی قابل نگهداری و تکثیر است.

تکثیر :

تکثیر این گیاه آسان نیست. زیرا به دمای بالا به مدت طولانی و کنترل محیطی دقیق برای رشد نیاز دارد. بهترین زمان تکثیر آن، بهار تا اوایل تابستان می باشد. روش های تکثیر این گیاه به شرح زیر است:

الف: تکثیر بوسیله قلمه

طول قلمه به اندازه ۱۲ تا ۱۵ سانتی متر می باشد. آن را در پودر هورمون ریشه زایی فرو برده و سپس هر قلمه را در گلدانی با قطر دهانه ۱۰ سانتی متر حاوی کمپوست مخصوص قلمه و بذر بکارید. قلمه را بوسیله کیسه پلاستیکی شفاف بپوشانید و در محلی پر نور ولی خارج از نور مستقیم خورشید قرار دهید. دمای محیط باید ۲۱ درجه سانتی گراد باشد و به مدت ۲ ماه جهت ریشه دهی وقت لازم است. پس از ریشه دهی کیسه پلاستیک را بردارید تا گیاه از محیط کنترل شده جدا و در محیط طبیعی به رشد ادامه دهد. قلمه ها باید نیمه خشبی (خشک) باشد.

ب: تکثیر بوسیله بذر

سیتروس(مرکبات) را می توان بوسیله کشت بذر تکثیر نمود. بذرها را در ظروف کاشتن بذر در خاک مناسب کاشت و روی آن را پلاستیک کشید و در دمای ۲۱ درجه سانتی گراد قرارد داد. پس از یک ماه بذرها جوانه می زنند. پس از سبز شدن، پلاستیک را بردارید تا نهال های بذری رشد کنند سپس باید آنها را با دقت بیرون آورده و در گلدان هایی به قطر ۱۰ سانتی متر کاشت . زمان کاشت بذر در بهار می باشد.

 مراقبت ها :

پرتقال زینتی در تابستان باید به خوبی آبیاری شود و نور کافی به آن برسد. اما در زمستان باید در مکانی خنک که درجه حرارت آن بین ۸ تا ۱۰ درجه است قرار گیرد. برای مطمئن شدن از پیدایش میوه با یک برس ، دانه های گرده را روی مادگی می مالند و پس از تلقیح ممکن است یک سال طول بکشد تا میوه به رنگ نارنجی در آید. حداکثر دما برای آن ۳۰ درجه سانتی گراد است.

خاک مناسب: این گیاه خاک های با زهکشی و غنی با ph حدود ۶ را می پسندد . خاک آن مخلوطی از یک قسمت خاک باغچه ، دو قسمت تورب مناسب ، ۲ گرم در لیتر کودهای کامل محلول، هر ۲۰ روز یکبار در بهار و تابستان برای گیاه مناسب است. خاک مناسب باید همیشه مرطوب باشد. لذا باید گیاه را مرتبا آبیاری نمود. رطوبت نسبی هوا باید زیاد و بیش از ۸۰ درصد باشد. در زمستان خاک گلدان باید کمی خشک باشد ولی در بهار و تابستان باید همیشه مرطوب باشد. همچنین این گیاه خاک های با ph برابر ۷ تا ۷.۵ را دوست دارد.

کلمات کلیدی: پرتقال زینتی ، مرکبات ، سیتروس ، تکثیر پرتقال زینتی ، قلمه زنی ، تکثیر با قلمه.

نکات مراقبتی درختان بون سای (نور و آبیاری)

نکات مراقبتی درختان بون سای (نور و آبیاری)

نور بون سای

وجود نور برای فتوسنتز گیاهان بون سای ضروری است، بنابراین در صورتی که در محل درختان بون سای محدودیت زیادی از این نظر داشته باشیم لازم است با نصب چراغ حتی المقدور این نقیصه را برطرف نمود. به طور معمول چراغ را باید در فاصله ۳۰-۲۵ سانتی متری از رأس گیاه بن سای قرار داد. این فاصله بر اساس مقدار نور و گرمای تولید شده از چراغ می تواند تغییر نماید، اما در هر صورت نباید کمتر از ۶ سانتی متر گردد. چرا که در این حالت گرمای حاصل شده موجب صدمه به جوانه ها و سایر قسمت های حساس گیاه بن سای گردد.

از نقطه نظر معماری بهترین مکان برای نورگیری درخت بون سای پنجره هایی است که به سمت جنوب، شرق یا غرب تعبیه شده باشند. در هر صورت باید توجه نمود که مجموع طول دوره روشنایی در یک روز بیش از ۱۶ ساعت نباشد. همچنین حداکثر طول دوره تاریکی مجاز نیز معادل ۱۲ ساعت می باشد.

آبیاری بون سای

اغلب افراد تازه کار وقتی نگران گیاه خود می شوند، شروع به آبیاری بیش از حد آن می کنند. در صورتی که دادن آب بیش از اندازه نیز مانند کم آبیاری، مضر می باشد، از آنجا که بون سای در ظرف بسیار کوچکی نگهداری می شود، خاک آن نیز کم بوده و مقدار آب کمی نیز در آن باقی می ماند و لذا باید به طور منظم این کمبود جبران گردد. جهت آبیاری باید به دو پارامتر کیفیت و آب آبیاری توجه نمود.

در تابستان زمان آبیاری بون سای باید در اوایل صبح یا اواخر بعد از ظهر باشد، چرا که آبیاری بون سای در میانه روز و در هوای گرم موجب صدمه به بن سای می شود. در زمستان نیز باید مراقب بود قبل از شروع سرمای شبانه میزان آب اضافی داخل خاک از آن خارج شده باشد. به عبارت دیگر رطوبت خاک در حد ظرفیت مزرعه ای باشد تا ریشه های گیاه بن سای در اثر یخ زدگی آسیب نبیند.

مقدار آب آبیاری بر اساس نیاز گیاه، دمای هوا و میزان تبخیر آن متفاوت خواهد بود. به طور کلی باید پیش از خشک شدن کامل خاک اقدام به آبیاری نماییم. فاصله بین دو آبیاری در تابستان از سه روز یک بار تا روزانه می تواند متغیر باشد. این فاصله در زمستان بدلیل نیاز کمتر گیاه افزایش می یابد.

روش آبیاری بسته به شرایط و تعداد گلدان ها یا سطح کشت متفاوت است. بهترین روش آبیاری در باغ یا هنگامی که تعداد زیادی گلدان در گلخانه داشته باشیم، استفاده از سیستم آبیاری قطره ای است.

برای پرورش یک درخت بون سای باید شرایط را به گونه ای فراهم نمود که خاک دارای زهکش کافی باشد، زیرا درختان بون سای تحمل ماندابی و رطوبت بیش از حد را ندارند. فاکتورهایی مانند موقعیت قرار گیری درخت، دمای محیط، شرایط نوری، کیفیت خاک مورد استفاده و تغییرات فصلی تعیین کننده بوده و در مقدار آب آبیاری این گیاهان مؤثرند.

از مهم ترین معیارهایی که می توان برای تعیین فاصله دو آبیاری مورد استفاده قرار گیرد عبارتند از علائم ظاهر شده در شاخ و برگ ها در اثر خشکی، نظیر عدم شادابی برگ ها، می باشد. جهت تعیین دقیق زمان آبیاری می توان از روش توزین گلدان در فواصل مختلف زمانی از آبیاری قبلی استفاده نمود. البته اندازه گیری میزان رطوبت خاک زیرسطحی با استفاده از رطوبت سنج ها نیز بطور دقیق مشخص کننده وضعیت رطوبت خاک باشد. در این بین دقیق ترین روش استفاده از رطوبت سنج می باشد.

برای افزایش کارایی راندمان آبیاری می توان از سوپرجاذب هیدروژل گرانول نیز استفاده کرد. ذرات گرانولی با خاک گلدان بون سای به نسبت معینی مخلوط می گردد. سوپرجاذب ها قادر به نگهداری آب در ساختمان خود هستند و بتدریج این آب را در اختیار گیاه قرار می دهند.

کیفیت آب نیز از دیگر پارامترهای مهم در آبیاری درختان بون سای می باشد. در صورتی که از آبی با کیفیت نامناسب جهت آبیاری استفاده شود موجب تجمع املاح در خاک شده و به گیاه صدمه وارد می شود. لذا باید توجه داشت که حتی المقدور از آب با کیفیت خوب استفاده شود و به طور دوره ای شوری خاک را به وسیله شوری سنج کنترل نموده تا در صورت افزایش بیش از حد عملیات آبشویی انجام گردد. به عنوان یک توصیه عمومی حداکثر شوری مجاز آب آبیاری معادل ۲/۱ دسی زیمنس بر متر می باشد.

جهت اطلاعات تکمیلی در ارتباط با تکثیر و پرورش بن سای می توانید کتاب مبانی تولید و نگه داری درختان بن سای را مطالعه فرمایید.

کاشت و وپرورش کتاب درخت بون سای

آب مورد نیاز گیاه لاکی بامبو (گیاه خوشبختی)

لاکی بامبو آبیاری و آبرسانی کتاب راهنمای کامل پرورش و نگهداری گیاه لاکی بامبو

لاکی بامبو به آب فراوان نیاز دارند و برنامه آبیاری باید منظم باشد. در زمستان می توان میزان آب آبیاری را کاهش داد. اما در فاصله دو آبیاری نباید خاک خشک شود. اگر آب گلدان لاکی بامبو تمام شود، سبب خشکی گیاه می شود. در صورتی که زمان طولانی از بی آبی و  خشکی بامبو نگذشته باشد (فقط برای یک روز) و گیاه به طور موقت خشک شده باشد، در صورتی که آب به آن اضافه شود ممکن است تارهای کشنده دوباره به کار خود ادامه داده و منافذ بسته شده باز شوند. ولی اگر زمان بیشتری گیاه در معرض خشکی قرار گرفته باشد ممکن است لاکی بامبو دیگر قادر به باز نمودن روزنه ها نشده و گیاه از بین برود.

بسیاری از گیاهان این جنس نسبت به فلوئور حساس هستند و می توان به عنوان شاخص زیستی برای شناسایی فلوئور از آن ها استفاده کرد. در صورت وجود این عنصر در آب آبیاری یا کود، در برگ های گیاه لکه های قهوه ای رنگ ظاهر می شود. این عنصر در آب تصفیه شده شهری، انواع آب های آشامیدنی بطری شده و کودهای شیمیایی سوپر فسفات تریپل وجود دارد.

استفاده از آب چاه برای آبیاری توصیه می شود. چنانچه آب لوله کشی شهری مدت ۲۴ ساعت در فضای آپارتمان بماند ضمن متعادل شدن دمای آن، کلر موجود در آن نیز متصاعد می شود و برای آبیاری گیاهان آپارتمانی از جمله لاکی بامبو مناسب می شود.

البته از لاکی بامبو می توان به عنوان یک تصفیه کننده هوا نیز استفاده نمود. این گیاه جاذب قوی برای فرمالدئید، بنزن، تولوئن و گزیلن داخل جو می باشد.

در صورتی که لاکی بامبو در داخل آب نگهداری می شود باید آب ظرف را به طور مرتب و هفتگی یا حداکثر دو هفته یکبار تعویض شود. در صورت تعویض دیر هنگام آب گلدان، ساقه ی نزدیک به قاعده گیاه لزج شده و بوی نامطبوعی تولید می کند. در این حالت گیاه را از آب بیرون آورده و ریشه ها را با آب دارای فشار زیاد و به مدت چند دقیقه شستشو داده و گیاهان را دوباره داخل گلدان حاوی آبی تمیز و شفاف قرار می دهند. در این شرایط تا یک هفته از هیچ نوع کودی استفاده نمی شود و هنگام تعویض آب در هفته دوم از کود مایع استفاده می گردد.

مقدار آب باید تا اندازه ای باشد که تقریبا تا ۵/۲ سانتی متر بالاتر از محل ریشه ها قرار بگیرد.

آب مورد استفاده برای گیاه نباید دارای املاح زیاد کلر، سدیم، فلوراید و مانند آن باشد. همچنین نباید خیلی سرد یا خیلی گرم باشد، آب با دمای ملایم برای گیاه مناسب تر می باشد. برای تهیه آب مناسب گیاه می توان از آب فیلتر شده آکواریوم یا آب معدنی طبیعی نیز استفاده نمود. انواع آب های تصفیه شده، آب باران، آب چشمه و یا آب معدنی بدون مواد افزودنی، برای این گیاه مناسب است. در صورت وجود آکواریوم در خانه می توان در زمان تعویض آب مقداری از آب آن را به گلدان بامبو اضافه نمود، به شرط اینکه در آکواریوم موادی مانند نمک یا رزین اضافه نشده باشد.

نگهداری بامبو در آب

در روش نگهداری بامبو در آب نباید تمام ساقه را در آب قرار داد، بلکه باید فقط ۳ تا ۵ بند پایین آن در آب باشد. اگر تمام ساقه داخل آب قرار گیرد، ریشه تمام سطح ساقه را می پوشاند و این از زیبایی گیاه می کاهد. سطح آب موجود در گلدان بامبو نباید از نصف گلدان کمتر شود. تعداد دفعات اضافه کردن آب بستگی به تعداد بامبو ها در ظرف و میزان رطوبت نسبی هوا دارد. هر هفته یک بار آب موجود در گلدان را باید با آب تازه عوض کرد.

لاکی بامبو را همچنین می توان در آکواریوم، خاک و خاک ژله ای نگهداری نمود.

جهت اطلاعات تکمیلی راجع به گیاه لاکی بامبو می توانید

کتاب راهنمای کامل پرورش و نگهداری گیاه لاکی بامبو را مطالعه نمایید:

بامبو

× عضویت در گروه تلگرام کشاورزی پادیاب