کتاب استویا و خواص درمانی آن به قلم دکتر محمود اطرشی و مهندس آرش مختاری در شش فصل نگاشته شده است و توسط نشر نصوح به چاپ رسیده است.

پیشگفتار

در سرتاسر جهان تمایل افراد برای استفاده ازمحصولات طبیعی در حال افزایش است. در زمان حاضر سبک زندگی نیز تغییر نموده و در چهار یا پنج دهه اخیر شیرین کننده ها و شیرینی ها بخش عمده رژیم غذایی روزانه و طبیعی ما را تشکیل داده اند.

از طرف دیگر طبق آمار وزارت بهداشت دو میلیون نفر از افراد ۲۵ تا ۶۵ سال در ایران دچار بیماری دیابت هستند. بر اساس این گزارش، سن ابتلا به این بیماری در ایران ۱۰ تا ۱۵ سال کمتر از استاندارد جهانی بوده و بین ۴۵ تا ۵۵ سال است. دیابت ششمین علت مرگ و میر در دنیاست و به میزان ۵ تا ۱۰ سال از عمر افراد کم می کند.

ماده شیرین کننده گیاه استویا که به استویوزاید معروف است، کالری زا نیست و در کاهش میزان قند در افراد دیابتی، درمان فشار خون بالا و در درمان بیماری های معده و روده موثر است و هم چنین به عنوان قند رژیمی از آن استفاده می شود.

منشا استویا پارگوئه در آمریکای جنوبی می باشد. در قرن ۱۶ ارزش پزشکی آن شناخته شد و استفاده از آن در چای آغاز شد. از آن زمان به بعد استفاده از آن به طور وسیعی در اروپا و آسیا رایج شد. گرچه این گیاه در بسیاری از بخش های برزیل، پاراگوئه، اروگوئه، آمریکای مرکزی، اسرائیل، تایلند و چین رشد می کند اما هم اکنون کشت آن در تمام دنیا رایج شده است.

فصل اول – گیاه دارویی استویا، که به شاخصه مهم گیاه یعنی تولید قند و محتوی قندی در برگ های استویا می پردازد.

فصل دوم – موارد استفاده و خواص درمانی استویا، که شامل تاثیر این گیاه بر روی بیماری هایی چون قند خون، فشار خون، سرطان، چاقی، پوسیدگی دندان و … می شود.

فصل سوم – بازار مصرف استویا، که به افزایش مصرف استویا در بازارهای جهانی می پردازد.

فصل چهارم – سم شناسی، که در آن تاییدهای قانونی مصرف و توزیع استویا و روش های استخراج قند از استویا تشریح می شود.

فصل پنجم – گیاهشناسی استویا، که به خصوصیات گیاهشناسی و موطن استویا می پردازد.

فصل ششم – تولید استویا، که شامل مباحثی چون تهیه بستر کاشت، نوع خاک، آبیاری، مبارزه با علف های هرز، داشت و برداشت استویا می شود.