در میان باغبانان و متخصصان کشت درخت و میوه اصطلاحاتی وجود دارد که هنگام هرس و کشت درختان باید با آنها آشنا باشیم. اصطلاحاتی همچون ، دارد-dard-، میخچه، برندی ، بورس درخت و... . عدم آگاهی ما از این اصطلاحات باعث می شود که در کار باغبانی به مشکل بربخوریم. چون هنگامی که با یک متخصص باغبانی صحبت می کنیم او دائما از اصطلاحات خاصی داد سخن می زند و در حالی که او به زبان ما صحبت می کند ما از حرفهای او سر در نمی آوریم.
برای هرس درختان زردآلو به حداقل چهار فصل رشد نیاز می باشد:
1) به هنگام کاشت بیشتر نهال های درختان میوه، بایستی ریشه درخت را با یک قیچی تیز، هرس کرد تا اولا سر ریشه اصلی قطع شده و گیاه تحریک به تولید ریشه فرعی بیشتری شود.
2) در دومین زمستان، یک یا دو شاخه دیگر درختان زردآلو را برای اسکلت اصلی درخت انتخاب کنید.
3) در زمستان سوم، انتخاب شاخه ها برای اسکلت اصلی باید تکمیل گردد.
4) در چهارمین زمستان، درختان زردآلو فرم مناسبی را نشان می دهند.
درخت سیب از جمله میوه های محبوب و پرطرفداری است که از زمانهای بسیار دور مورد مصرف انسان بوده است. نحوه کاشت و هرس سیب از جمله دقدقه هایی بوده است که برای افزایش بازده محصول و کیفیت آن در پاره ای زمان ها ذهن انسان را درگیر کرده است. درخت سیب را می توان از لحاظ اندازه طول تنه به سه دسته درختان پاکوتاه ، نیمه پا بلند و درختان پابلند تقسیم کرد.
به طور کلی پنبه به روش های مختلف آبیاری سطحی و تحت فشار آبیاری می گردد. آبیاری کرتی، آبیاری نواری و آبیاری شیاری عمده ترین روش های آبیاری سطحی مورد استفاده برای پنبه هستند.
در آبیاری کرتی پنبه عرض کرت ها بسته به شیب آن ها از 30 تا 35 متر در نوسان است. عرض کرت ها باید به گونه ای انتخاب شوند که مضربی از عرض ادوات مورد استفاده باشند. طول کرت ها نیز بسته به بافت خاک و مقدار جریان ورودی به مزرعه از 20 تا 100 متر متغیر هستند.
آبیاری قطره ای پنبه به دو روش آبیاری قطره ای سطحی و زیرسطحی صورت می گیرد. تفاوت این دو در محل نصب قطره چکان ها و محل های آبد در مزرعه است. سیستم هایی که در زیر زمین نصب می شوند، به شدت از تبخیر آب جلوگیری می کنند.
کاشت بذر گندم جهت آبیاری تیپ به چه صورت است؟ فواصل نوار های تیپ و قطره چکان ها برای آبیاری یک مزرعه گندم چه مقدار می باشد؟ در یک مزرعه گندم که دارای آب یا خاک شور می باشد جهت گرفتگی از نوارهای تیپ باید چه تمهیداتی در نظر گرفت؟
برای هر دو روش کشت (پخشی و مکانیزه)، آبیاری مزرعه گندم توسط تیپ امکان پذیر است. بطوریکه در هر دو روش، نوارهای تیپ باید طوری پهن شوند تا تمامی سطح مزرعه پس از آبیاری (حداکثر یک روز پس از قطع آبیاری) مرطوب گردد. اما در کشت های ردیفی گندم، قراردادن لوله های تیپ مجزا برای تمامی خطوط کشت که فاصله 15 تا 20 سانتی متری دارند، عملا اقتصادی نبوده ولذا باید به صورت دو در میان و یا سه در میان انجام گیرد.
در هلو 4 نوع هرس داریم:
1- هرس فرم دهی: هرس فرم دهی شامل تشکیل اسکلت مناسب درخت است که معمولا از زمان کاشت تا 3 سال بعد به طول می انجامد.
2- هرس باردهی: این هرس به منظور بهبود کمی و کیفی محصول و تداوم تولید طی دوران بلوغ درخت، انجام می شود.
3- هرس جوان سازی: مجموع اقداماتی است که باعث طولانی تر شدن عمر درخت و افزایش طول دوره باردهی اقتصادی هلو می شود.
4- تنک کردن: هدف از این روش هرس، حذف بخشی از محصول به منظور بالا رفتن کیفیت محصول باقیمانده می باشد.
منظوراز هرس، قطع شاخه های ضعیف، خشک و بیمار و یا بریدن قسمتی از شاخه برای حفظ فرم و شکل درخت می باشد. هرس در بیشتر درختان میوه بخصوص در بوته های انگور از نظر افزایش میزان وکیفیت محصول تولید شده فواید بسیاری دارد که در زیر به برخی از آن ها اشاره می کنیم:
1) با قطع تعدادی از شاخه های دارای جوانه گل، در سال بعد تعداد کمتری خوشه گل ایجاد می شود و در عوض میوه های حاصل از آن ها دارای کیفیت بهتری خواهند بود.
2) از آن جا که برای تشکیل جوانه های گل در تابستان نیاز به نور وجود دارد، با هرس کردن بوته ها خلوت شده و نور بیشتری به داخل آن ها راه می یابد و در نتیجه حتی بر روی شاخه های داخلی بوته نیز جوانه های گل تشکیل می شوند.
3) دفع علف های هرز، آبیاری، کود پاشی و برداشت محصول آسانتر می شود.
آیا برنج می تواند حالت غرقابی را تحمل کند؟ بیشترین خسارت ناشی از غوطه وری در چه زمانی رخ می دهد؟ به نظر شما نیاز آبی برنج چه مقدار می باشد؟
برنج یک گیاه نیمه آبزی و متحمل به شرایط غرقابی است و قادر است دوره های طولانی شرایط غرقابی کامل را تحمل کند ولی تداوم حالت غرقابی همراه با ارتفاع زیاد آب با ایجاد شرایط احیاء و کمبود اکسیژن، تولید اسیدها و گازهای مضر، کاهش رشد و فعالیت ریشه، کاهش مقاومت ساقه، کاهش جذب بعضی از عناصر و مسمومیت تعدادی از عناصر دیگر باعث کاهش شدید رشد و عملکرد محصول برنج می گردد.
کلم پیچ یک سبزی فصل خنک است، که بهترین نتیجه را در آب و هوای خنک و مرطوب می دهد. کلم پیچ در مناطقی خوب رشد می کند که رطوبت به اندازه کافی باشد و یا آبیاری مرتب صورت گیرد. کلم پیچ نسبت به یخبندان کمی مقاوم بوده ولی نسبت به گرما بسیار حساس است. در هوای گرم برگ های آن خشن شده و تلخ مزه می شود که در این صورت بازار پسندی خود را از دست می دهد. در مناطق سردسیر بعد از رفع خطر یخبندان، کاشته می شود و در نقاط گرمسیری آن را در پاییز یا زمستان می کارند. بعضی از ارقام کلم پیچ تا 9- درجه سانتی گراد را تحمل می کنند.
آفتابگردان گیاهی است که در اغلب مناطق معتدل به خوبی رشد می کند و ارقام مشابه را می توان در طیف وسیعی از شرایط آب و هوایی کشت نمود.
آفتابگردان یک گیاه بسیار متحمل به خشکی نیست ولی غالبا در شرایطی که زراعت های دیگر صدمه شدید می بینند، محصول رضایت بخشی می دهد. آفتابگردان در خاک هایی که بافت آن ها از شنی تا رسی تغییر می کند به خوبی رشد می کند و نظیر ذرت، گندم و یا سیب زمینی به خاک بسیار حاصلخیز نیاز ندارد تا محصول رضایت بخشی دهد.
آفتابگردان به عنوان یک گیاه دارای تحمل کم نسبت به شوری طبقه بندی می شود ولی با این حال تحمل آن از لوبیا یا سویا بیشتر است. ذرت، گندم، یولاف و سورگوم از این نظر متوسط هستند.
