انواع مختلف کاهو تقریبا در همه جا و در باغ های خانگی کشت می شوند. هر شخصی معمولا نوعی را جهت کشت انتخاب می کند که به طور قابل قبولی به یک محیط و فصل خاص سازگار باشد. هر چند که کاهو جهت تولید تجاری تا حدودی از نظر جغرافیایی و فصلی محدودیت دارد. رشد محصول با کیفیت بالا به اقلیم و خاک مناسب بستگی دارد. کاهو یک محصول فصل خنک بوده که به خاک خوب و آب کافی نیاز دارد. در نواحی که به صورت طبیعی اغلب اوقات خنک می باشند، کاهو را می توان تقریبا در تمام طول سال کشت کرد.
کاهو در انواع خاک های معدنی (خاک های دارای رس فراوان تا خاک های شنی) رشد می یابد. خاک های رسی دارای بافت سنگین بوده، آب را به خوبی نگه داشته و در تابستان خنک و در زمستان گرم هستند. خاک های شنی سبک بوده، آب را به خوبی نگه نداشته و از خاک های رسی گرمتر هستند.
آبیاری کاهو
در نواحی که آبیاری از ملزومات کشت کاهو است، آبیاری بارانی حداقل در ابتدای دوره رشد به کار می رود که این فرایند (تا قبل از شروع تشکیل پیچ) با آبیاری از طریق جوی های دو طرف بستر دنبال می شود. در مواردی و به ویژه هنگامی که مزرعه مسطح نیست، آبیاری بارانی تا هنگام برداشت ادامه می یابد. با این وجود این کار می تواند گاهی باعث مشکلات بیماری شود. یک کار نسبتا جدیدتر در مورد کاهو استفاده از آبیاری قطره ای سطحی یا زیرخاکی است. این کار استفاده از آب را با نصب آن تنها در ناحیه ریشه به حداقل می رساند. معمولا برای به جلو انداختن جوانه زنی و خروج، آبیاری اولیه تنها به صورت بارانی و بقیه آب مورد نیاز چرخه زندگی به صورت سیستم قطره ای به کار می رود.
بیشتر آبپاشی با استفاده از نازل های متصل به لوله های موجود در ردیف ها انجام می شود. گاهی اوقات توسط یک محور دوار که در یک محیط بزرگ حرکت می کند یا توسط یک وسیله خطی که دارای چرخ بوده و در طول مزرعه حرکت می کند یا توسط یک وسیله خطی که دارای چرخ بوده و در طول مزرعه حرکت می کند، مزرعه آبیاری می شود.
تعداد دفعات آبیاری زمین با توجه به بافت خاک، طول فصل رشد و دماهای فصل رشد، متفاوت است. ممکن است آبیاری در خاک های سنگین و خنک و در آب و هوای خنک دو دفعه یا در خاک های گرم و در طی دوره های با دمای نسبتا بالا به صورت هفتگی صورت گیرد.
کشت های پیت در زمین هایی هستند که سفره آب زیرزمینی به سطح نزدیک است. آب در نهرهای اطراف مزرعه وجود دارد و مزرعه ممکن است با جلوگیری از جریان آب در نهرها آبیاری گردد و به این ترتیب گیاهان از قسمت زیرین آبیاری می شوند. در سال های اخیر مطالعات مدیریت آب افزایش یافته است، چرا که وجود آب به عنوان یک عامل محدود کننده در بسیاری نواحی تولید کاهو اهمیت پیدا کرده است.
در بیشتر کشت های مدرن کاهو، کودهای شیمیایی در اشکال مختلف برای تأمین مواد غذایی به کار می روند. در مزارع ارگانیک خاص، فقط کود های حیوانی استفاده می شوند. در مزارع کمتر توسعه یافته، کود های حیوانی شکل غالب کود می باشند.
کودهای شیمیایی معمولا قبل از بذرکاری و دو تا سه مرتبه در طی دوره رشد به کار می روند. یک کود قبل از کشت ممکن است محتوی هر سه عنصر مهم یا فقط شامل فسفر باشد. فسفر برای رشد اولیه ضروری است. در بعضی از خاک ها، پتاسیم به مقدار کافی وجود دارد و به ندرت به خاک داده می شود.
