به نظر شما روش های آبیاری و دور آبیاری در پرورش گیاه آلوئه ورا چگونه است؟
آب یکی از مهم ترین عوامل محیطی است که تأثیر عمده ای بر روند رشد و نمو و همچنین بر میزان مواد مؤثره گیاهان دارویی تحت کشت از جمله آلوئه ورا دارد. گیاهان بر حسب نیاز به آب، به گیاهان آب رست یا رطوبت دوست و گیاهان خشک رست یا خشکی دوست تقسیم می شوند. گیاه آلوئه ورا (صبر زرد) از گیاهان دسته دوم می باشد. گیاه آلوئه ورا از گیاهان دسته دوم می باشد. اگرچه گیاهان خشکی دوست را می توان به صورت دیم نیز کشت نمود، ولی آبیاری به طور بارزی باعث افزایش وزن خشک آلوئه ورا می شود. در حالی که در کیفیت مواد دارویی آن ها تأثیر کمی دارد.
آبیاری آلوئه ورا همانند دیگر گیاهان به عواملی چون بافت خاک، فصل زراعی، کشت مختلط، روش کاشت، روش آبیاری، وجو بادهای گرم و … در منطقه بستگی دارد. مناطقی که در مقیاس گسترده کشت آلوئه ورا صورت می گیرد، بایستی طوری آبیاری انجام شود که بازده اقتصادی داشته باشد و در ترکیبات مؤثر دارویی آن خللی وارد نشود. آبیاری در آلوئه ورا هنگامی صورت می گیرد که گیاه یک دوره خشکی را گذرانده باشد. بدین معنی که فاصله بین دو آبیاری باید خاک خشک شود. بافت سبک خاک، بادهای گرم، کشت مختلط که سبب از دست دادن آب خاک مزرعه می شوند، باعث کاهش دور آبیاری (فاصله زمانی بین دو آبدهی) و افزایش هدر رفت آب می شوند. آبیاری گیاه آلوئه ورا با روش های مختلفی مانند ثقلی (با جویچه یا فاروهای کم عمق)، قطره ای و بارانی امکان پذیر است. گزینش نوع آبیاری همان طور که گفته شد تابعی از عامل های مختلفی از جمله شیب و بافت زمین، سرعت وزش باد در منطقه و کمیت و کیفیت منابع آبی است.
با وجود کم بودن نیاز آبی آلوئه ورا، در صورت کاهش بیش از اندازه میزان آبیاری و طولانی شدن فواصل آبیاری، محتوای ژل برگ کاهش می یابد.
دور آبیاری برحسب عوامل یاد شده متغیر و بین ۱۵-۷ روز برای گیاه مناسب است. در فصل تابستان در مناطق گرمسیری همچون استان بوشهر ممکن است، دور آبیاری به ۵-۳ روز هم برسد.
در مناطق خشک که رطوبت هوا از ۵۰ درصد کمتر می باشد؛ آبیاری گیاه ضروری است. در مناطقی که میزان رطوبت بیش از ۶۰ درصد و بارندگی به میزان کافی باشد و کمینه دما ۱۰ درجه سانتی گراد باشد، گیاه می تواند به طور طبیعی مستقر شده و گسترش یابد . در صورتی که کاشت آلوئه ورا به منظور تهیه نهال صورت گیرد، آبیاری بایستی با دور ۱۰-۷ روزه انجام شود. اما اگر کاشت این گیاه به منظور برداشت برگ آن باشد، آبیاری با دور ۱۴ تا ۲۱ روزه پیشنهاد می شود.
در صورت استفاده از سایه در زمین های زراعی به هر نحو (گاهی ایجاد سایبان و گاهی با کاشت این گیاه در فواصل درختان عمیق ریشه) می توان تبخیر آب از سطح برگ و سطح خاک را کاهش داده و نیاز آبی گیاه را کاهش بخشید که در این صورت دور آبیاری افزایش می یابد.
به منظور کاهش هدررفت آب و افزایش بازده مصرفی توسط گیاه، باید روش مناسبی جهت کاشت (کرتی، جوی پشته و …) گزینش شود. در صورت استفاده از روش کرتی و غرقابی میزان هدررفت آب بالا می باشد. با گزینش آبیاری تحت فشار می توان آب را درست به ریشه گیاه رسانده و در این روش آب در زمان طولانی تری در اختیار گیاه قرار می گیرد. در نتیجه علاوه بر کاهش هدررفت آب می توان با استفاده نکردن از سامانه های قدیمی از آب شویی موادغذایی جلوگیری کرد.
به طور کلی گیاه آلوئه ورا (صبر زرد) در همه مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری حتی در وضعیت خشکسالی پایدار هم رشد کرده و نیاز آبی کمی دارد. البته برای به دست آوردن محصول تجاری با کیفیت مناسب در طی فصل خشک گیاه به آبیاری و کوددهی مطلوب نیاز دارد.
گیاه آلوئه ورا را می توان در مناطق گرم و مرطوب (میزان رطوبت مهم می باشد) و یا گرم و خشک در فضای آزاد کشت کرد (در صورتی که در هیچ یک از ماه های سال دمای منطقه به زیر ۲ درجه سانتیگراد نرسد). بهتر است محل گزینش شده برای کشت آلوئه ورا دارای رطوبت نسبی بالا و بدون بادهای گرم باشد، زیرا هرچه رطوبت نسبی در منطقه بالاتر رود سبب کاهش میزان تبخیر می شود و همچنین از تابش مستقیم نور خورشید در طول روز می کاهد و در کل باعث می شود که گیاه در فصول گرم سال، سبزینگی برگ های خود را حفظ کند و دیگر این که باعث کاهش بارهای آبیاری در طول سال و افزایش رشد می شود.
می توانید اطلاعات تکمیلی در ارتباط با پرورش آلوئه ورا (گیاه صبر زرد) را در کتاب آلوئه ورا مطالعه فرمایید.
